امام کاظم علیه السلام در کلامی گوهر بار افرادی را که خداوند به حرمت آنان انسان را عذاب نمیکند معرفی کردند.
ناطقان: امام کاظم (ع) در حدیثی در خصوص اینکه "خداوند به حرمت چه کسانی ما را عذاب نمیکند؟" می فرمایند:
عنْ أَبِی الْحَسَنِ (ع) قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ مُنَادِیاً یُنَادِی مَهْلًا مَهْلًا عِبَادَ اللَّهِ عَنْ مَعَاصِی اللَّهِ فَلَوْ لَا بَهَائِمُ رُتَّعٌ وَ صِبْیَةٌ رُضَّعٌ وَ شُیُوخٌ رُکَّعٌ لَصُبَّ عَلَیْکُمُ الْعَذَابُ صَبّاً تُرَضُّونَ بِهِ رَضّاً.
امام کاظم علیهالسلام فرمود: خداوند فرشتهای دارد که هر روز و شب ندا میدهد: بندگان خدا دست از گناه بردارید که اگر چهارپایان در حال چرا و کودکان شیرخوار و پیران خمیده نبودند، هر آینه عذاب بر شما نازل میشد و در هم کوبیده میشدید.
کافی، ج۲، ص۲۷۶