خواص درمانی انگور فرنگی هندی

ناطقان: کتب طب سنتی گیاهان فراوانی را برای درمان انواع و اقسام بیماری‌ها معرفی کرده اند که هر کدام برای خود ویژگی‌های منحصر بفردی دارد و تاثیرگذاری بی نظیری را در درمان بیماری‌ها به نام خود ثبت کرده اند، یکی از این گیاهان دارویی که در کتب سنتی به آن اشاره شده است آمُله نام دارد.


آمُله چیست؟

آمُله، انگور فرنگی هندی یا میروبالان (Phyllanthus emblica) که در کتب طب سنتی با نام‌های آملج و اَملَج آمده‌است و به هندی نیز آملا و اونلا گویند نام یک گونه از راسته مالپیگی‌سانان است که درختی زینتی است و میوه‌های خوراکی تولید می‌کند و تا حدود ۱۸ متر ارتفاع و در برخی موارد به ندرت تا ۳۰ متر ارتفاع می‌تواند رشد کند.


میوه این گیاه طعمی تلخ و گس دارد و پوست نازک آن مشابه آلوچه و به اندازه گردو است.

برای از بین بردن مزه تلخ و گس آن آمله را سه روز در شیر گاو خیس می‌کنند و سپس می‌شویند و خشک می‌کنند که در این صورت به آن (آمله پرورده) یا «شیر آمله» می‌گویند. این گیاه غنی از ویتامین C است.

خواص درمانی میوه آمله

آمُله، داروئی است قابض و سرد مزاج و مقوی ذهن و مقوی قلب است و ابوعلی سینا آمله را یکی از دارو‌های خوب قلبی معرفی نموده است.

این دارو مقاومت بدن را در برابر ویروس‌ها و باکتری‌ها و سایر میکروب‌ها زیاد کرده و مردم قدیم میکروب را نمی‌شناختند، اما روی تجربه این دارو را حافظ الاعضاء نامیده اند.

استفراغ را قطع می‌کند و اشتها آور نیز هست و قطع کننده اسهال‌های گرم مزاج و کهنه و تقویت کننده چشم است و جهت تقویت چشم آمله را خوب می سایند و هم وزن آن شکر اضافه نموده و با مقداری روغن بادام شیرین مخلوط می‌نمایند که قدری چرب شود و صبح ناشتا مقدار بیست گرم از مخلوط حاصل را میل می‌کنند.

اضافه بر آنکه ضعف چشم را برطرف میکند اگر شکم پیچش داشته باشد آنرا نیز مرتفع می سازد.

برای مداوای اسهال‌های کهنه، آمله را با گشنیز خشک بطور برابر مخلوط و پودر کرده و همراه با غذای نرمی میخورند.

چنانچه روغن آمله را بر بن مو‌ها بمالند پیاز مو را بسیار قوی و تار مو را سالم و طویل می‌کند و از زود سفید شدن مو‌ها نیز جلوگیری می‌نماید و میتوان پودر آنرا با حنا مخلوط کرده و پس از خیسانیدن در حمام در مو‌ها بمالند.


مردم قدیم در خون دماغ‌ها پودر آمله را در آب خنک ریخته و بر پیشانی ضماد مینومده و قدری نیز در جلو سر و صورت میریختند تا خون دماغ را بند آورد.

افراد سرد مزاج می‌توانند آمله را با عسل یا با مصطلکی بخورند.

مقدار خوراک آن در معاجبین طبق دستور ساختن معجون و به تنهایی حدود ۱۰ تا ۲۰ گرم است.


آمله را در شربت قند خوب بجوشانید تا مثل مربا شود. هر روز دو عدد میوه‌ی کامل آن را بدون هسته به همراه یک قاشق از شربت آن بخورید.

سوء هاضمه‌ای را که از ضعف مزاج باشد برطرف میکند. درد موضعی را که از ضعف و بی قوگی باشد درمان می‌نماید، از عرق بدن که از ضعف بدن بوجود می‌اید جلوگیری می‌کند. زنانی که به علتی باردار نمی‌شوند، در هر ماه فقط هفت روز یعنی در دوران قاعدگی از آن استفاده کنند پس از مدتی باردار می‌شوند.



میوه آمله را بپزید و هر روز مقداری از آن را همراه با آب آن شیرین کرده اید، بخورید. یا چند عدد تازه آن را میل کنید. ذهن و قلب را تقویت می‌کند.

مقاومت بدن را در برابر ویروس‌ها و باکتری‌ها زیاد کرده و از استفراغ جلوگیری میکند

اشتها را زیاد می کند.

مبرد و خنک کننده و مدر و ملین مزاج و در عین حال قابض است.


نیروی جنسی را زیاد می‌کند.

جریان آب دهان و عطش وخون بواسیر را قطع می‌کند، قطع کننده انواع خونریزی هاست

مسهل سودا و بلغم رقیق است.


میوه آمله رطوبت روده و معده را خشک می‌کند، برای رفع نیسان و فراموشی و فلج و مالیخولیا مفید است.


آن را بدون هسته بکوبید و با هم وزن ان شکر بسایید، با کمی روغن بادام شیرین خمیر درست کنیدو هر روز صبح ناشتا بیست گرم از آن را بخورید. چشم را تقویت میکند و پیچش شکم را برطرف میکند.

پودر آن را درآب خنک بریزید و ضماد درست کنید بر پیشانی بگذارید از خون دماغ جلوگیری می‌کند.

پودر آن را با حنا مخلوط نموده وخمیر نمایید شب‌ها بر پوست سر بمالید مو‌ها را تقویت و تار مو را بلند‌تر می‌کند و از سفید شدن مو‌ها جلوگیری میکند.

این گیاه مضر طحال است و مسهل آن سنبل الطیب و عسل است.