اسامی جدیدترین نام های دخترانه

اسامی دخترانه
زیباترین اسم های دخترانه به همراه معنی

الف :

ابتسام : تبسم،لبخندزدن

آترین  :آذرین مانند آتش، زیبا و پر انرژی

آتنا  :در اساطیر یونان، خدای اندیشه، هنر ، دانش و صنعت

آتوسا :نام دختر کوروش پادشاه هخامنشی و به معنی قدرت و توانمندی است. اسم ریشه یونانی دارد اما از گذشته دور در فرهنگ ایرانی بوده است.

آتیه : آینده

آدرینا :آتشین، سرخ رو، دختر زیبا رو، بانوی آتشین

آدونیس  :آدنیس، گلی به رنگ زرد و قرمز که فقط هنگام تابش خورشید باز می‌شود.

آذین : زینت، زیور، نام یکی از فرماندهان سپاه بابک خرم دین، نام پهلوانی در ویس و رامین

آرامیس : آرامش ، راحتی

آرشیدا  معنی: بانوی درخشان آریایی، بانوی آراسته و درخشان (آر به دومعنی به کار می‌رود: اول مخفف آریایی و دیگری مخفف آرا به معنای آراینده)

آرنیکا  آریایی نیک خو

آریانا  :منسوب به آریا، آریایی، نام قدیم ایران

آرمیلا: نامی دخترانه در ایران باستان

ارون : شاد و شادمان

اسنا : بانوی بزرگوار و بلندمرتبه

اسراء : اسم یکی از سوره های قرآن، به معنی معراج پیامبر

آسمان  :فضای بالای سر که آبی رنگ به نظر می‌رسد، نام روز بیست وهفتم از هر ماه شمسی در ایران قدیم

آوا:ندا و صدا ،نغمه

اصیلا :  بانوی با اصالت

آمتیس :آمیتیس، نام دختر خشایار پادشاه هخامنشی که با بختنصر پادشاه بابل ازدواج کرد.

آناشید  :مرکب از کلمه ترکی آنا به معنای مادر و کلمه فارسی شید به معنای خورشید. دختر زیباروی مادر، مایه دلگرمی و روشنایی زندگی مادر

آوینا : عشق

آیدا : شاد، خوش

آیسان : آی (ترکی) + سان (فارسی) زیبا، مانند ماه

آلا : نعمتها ، نیکی ها

اِلِنا : هلن و هلنا

اِلسانا  :مثل ایل، مثل مردم ایل و شهر و ولایت، چون خویشان

اِلینا: نیکویی و نعمت برای ما

الیسا  : دختری که مانند گل انار لطیف است + مرکب از الیس (عربی) به معنای گل انار و الف تانیث فارسی

الحان : نواهای خوش ، نغمه های دلکش ، صدای موزون و خوش آیند

آنسه :  مانوس، همنشین نیکو

اَنوشا : بیمرگ و جاویدان

امیرا : بانوی حاکم

امانه : اطمینان و آرامش قلب ، دختری که وجودش مایه قوت قلب است

امینه : مؤنث امین

ایرانا : ایران + ا (پسوند نسبت)، منسوب به ایران، مربوط به ایران، ایرانی

آیه : نشانه ، نشانه خدا

آینور:اسم ترکیبی ترکی_عربی به معنی نور ماه ، نورانی مثل ماه ، روشنایی ماه ، دختری که چهره اش مانند ماه زیبا و درخشان است

ب:

بَرفین : برفی، از جنس برف؛ سفید مانند برف؛ (به مجاز) زیبا چهره

بَصیرا : منسوب به بصیر؛ منتسب به دانایی؛ (به مجاز) دختری که بینا و دانا باشد.

بُشرا: بشارت، مژده، مژدگانی؛ از واژه‌های قرآنی

بِهشید : تابناک و دارای فروغ و روشنایی

باران : قطره‌های آب که بر اثر مایع شدن بخار آبِ موجود در جو زمین ایجاد می‌شود؛ (در عرفان) باران کنایه ازفیض حق تعالی و رحمت اوست. غلبه عنایات را نیز که در احوال سالک حاصل شود از فَرَح و تَرَح باران گویند.

بارلی : بار(فارسی) + لی (ترکی) میوه دار، سودمند

بنیتا : دختر بی همتای من

بهارا  ، بهار، بهاران  :  فصل بهار

بهارک : به معنای مانند بهار، همچون بهار؛ (به مجاز) زیبا با طراوت

بهارگل : گلی که در بهار می‌روید.

بهارناز : موجب فخر و نازش بهار

بهارین : منسوب به بهار، بهاری

بهدیس : مانند به (به میوه‌ای خوش عطر و بو)

بیتا : بی‌مانند، بی‌همتا، یکتا

پ:

پَرَند : پروین، در قدیم نوعی پارچه‌ی ابریشمیِ ساده و بدون نقش و نگار، حریر ساده؛ گروهی از گیاهان

پَرَندیس : (پَرَن + دیس (پسوند شباهت) )، شبیه به پَرَن پَرَن، زیبارو، نرم و لطیف چون پرند

پَرَنسا : (پَرَن = پروین (ستاره)، دیبای منقش و لطیف، پرنیان، پارچه ابریشمی + سا (پسوند شباهت))، شبیه ستاره پروین؛ همانند ابریشم و دیبا؛ زیبا و لطیف

پَرتو : شعاعی که از منبع نورانی یا گرما ساطع می‌شود، درخشش، تلألؤ، روشنایی؛ اثر، تأثیر

پَردیس : بهشت؛ فضای سبز و گل کاری شدهی اطراف ساختمان.

پَرنیان : پارچه‌ای ابریشمی دارای نقش و نگار؛ نوعی پارچه‌ی حریر که برای نوشتن به کار می‌بردند؛ پرده‌ی نقاشی

پادمیرا : جاویدان، نگهبان مهر، نگهدارنده عشق

پادینا : در گویش همدانی به گل پونه یا پودینه گفته می‌شود.

پامچال : گلی زینتی به رنگهای سفید، صورتی، یا نارنجی

پانیذ : پانید، قند مکرر، شکر، شکر برگ، شکر قلم، نوعی از حلوا که از شکر و روغن بادام تلخ و خمیر می‌ساختند.

پرگل : (به فتح پ) هر یک از گلبرگهای گل

پرمون : زینت و آرایش

پروا : ملاحظه، فرصت و زمان پرداختن به کاری، فراغت و آسایش، توجه

پریچهر : فرشته رو، زیبا مثل پری؛ زیبارو

پریسان : مانند پری، دختری که مثل پری زیبا است، بانویی زیبا چون پری

پریماه : زیبا چون ماه و پری

پیچک : گیاهی زینتی که ساقه‌ای بالا رونده دارد.

پینار : به چشمه، سرچشمه

ت:

تارا: ستاره کوکب مردمک چشم

تَرلان : مرغی از جنس باز شکاری را گویند؛ (در کردی) به  زیبا؛ نام نوعی اسب است.

تَرنّم : خواندن شعر، ترانه، و مانند آنها به حالت موسیقایی و معمولًا با صدای پایین، زمزمه کردن یک نغمه؛ آواز، نغمه، سرود.

ترمه : پارچه ای قیمتی و گران بها

تَندیس : مجسمه؛ بت، تصویر برجسته، تمثال؛ (به مجاز) زیباروی.

تُرنج : بالنگ؛ طرحی مرکّب از طرح‌های اسلیمی و گل و بوته‌ای که معمولًا در وسط نقش قالی، تذهیب، و مانند آنها به کار می‌رود.

تِلما : گندمگون

تاتیانا : تاتینا، پرنده شکاری

تامیلا : از روی امیدواری، امیدوارانه؛ در برخی منابع به  بخشنده

تبسّم : لبخند، خنده ‌ی بدون صدا؛ (به مجاز) درخشیدن

تسنیم : رودی در بهشت (سوره مطففین)

ترانه: سرود

تکتم : نام چاه زمزم،نام مادر امام رضا ،بانوی رازدار و رازنگهدار

تمنا: خواهش، درخواست، آرزو

توتیا : از آبزیان دریایی که در بستر دریا زندگی می‌کند؛ گردی که به عنوان سُرمه استفاده می‌کنند.

توسکا : توسا، درختی بلند و جنگلی که در مناطق مرطوب و کنار آبها می‌روید.

تیارا : تیه در گویش لری به معنای چشم و آرا به معنای آراینده می‌باشد، چشم آرا، زیبا

تیسا : در گویش مازندران خالص

تینا : در عربی (طین) به معنی گِل سرخ

ث:

ثنا : حمد، شکر، سپاس

ثمر : ثمره، میوه

ثمره : میوه

ثمینا : گرانبها و ارزشمند (ترکیبی عربی -فارسی)

ثمینه : گرانبها

ثمین : گرانبها

ج:

جُمانه: یک دانه مروارید، یک دانه لؤلؤ؛ نام دختر ابوطالب و خواهر حضرت علی(ع)
جانا: ای جان، ای عزیز
جانان : معشوق، محبوب؛ خوب
جوانه: تازه، نو؛ جوان
جیران آهو؛ (به مجاز) معشوقِ زیبا؛ چشمِ زیبا (ریشه ترکی)

چکامه :شعر به ویژه قصیده

چ:

چشمه: جایی که آب زیر زمینی از آن خارج می شود

چکاوک : پرنده‌ای خوش آواز و کمی بزرگ‌تر از گنجشک که تاج بر سر دارد.

چیچک معنی: گل

چیستا: نام فرشته دانش و معرفت

چیکا :نوعی پرنده (ریشه گیلکی)

ح:

حامده :  سپاسگزار،حمدکننده خدا

حره :  دختر آزاده ،از اسامی حضرت زهرا، از القاب بانوان اشرافی،(حر اسم اولین شهید کربلا هم هست)

حدیث : سخنی که از پیامبر(ص) یا بزرگان دین نقل می کنند ، داستان، سرگذشت، سخن

حدیثه :  نو و تازه

حسنی : نیکو،پسندیده

حسنیه : نیکوتر، کار نیک، عاقبت نیکو

حسیبا : مرکب از حسیب به معنای پاک نژاد و پاکزاد و الف نسبت ، دختر با اصل و نسب

حِلما : جمع حَلیم، بردباران، صبوران

حنا : گیاهی درختی که گل‌های سفید و معطر دارد، گرد بسیار نرم سبز رنگی از گیاهی به همین نام.

حلیا : آنچه در چشم خوش میدرخشد (حلی+ا)

حورا : حور، زن زیبای بهشتی؛ زنِ سفید پوستِ سیاه چشم و موی. ریشه: عربی

حَلیا : زیور و آرایش

حنیفا : حق ،راست(لقب ادیان توحیدی و مسلک حضرت ابراهیم)

حنیفه: حق ،راست(لقب ادیان توحیدی و مسلک حضرت ابراهیم)

حنان : بسیار مهربان ،یکی از نامهای خداوند ،در دعای جوشن کبیر می تونید ببینید

حنانه : ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ، ﺑﺨﺸﺎﯾﻨﺪﻩ ، ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺎﻟﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ، ستونی که قبل از ساختن منبر پیامبر اسلام(ص) هنگام وعظ به آن تکیه می‌فرمودند

حوریا : آنکه چون حور زیباست

خ:

خَضرا معنی: (مؤنث اخضر) به معنی سبز، کبود، نیلگون، و آبی و سبز؛ سبزه‌زار، چمن‌زار.
خاطِره : یادبود، یاد، ذهن، حافظه، خاطر.
خاطرآسا : خاطر (عربی) + آسا (فارسی) آسایش دهنده خاطر
خزان: نام سومین فصل سال، پس از تابستان و پیش از زمستان، پاییز
خوشین : خوش و زیبا

خزر: فتان – دختر که عشوه هایی زیرکانه می ریزد

خضرا: سبز ،تازه

خوردیس:  مانند خورشید، درخشان

د:

دَریا : (در جغرافیا) توده‌ی بسیار بزرگی از آب، دریاچه، (به مجاز) شخص بسیار آگاه و دانشمند، (به مجاز) (در تصوف) حقیقت یا ذات حق

دُرسا : دُر= مروارید، لؤلؤ + سا (پسوند شباهت)، شبیه به دُر؛ (به مجاز) گران قیمت و ارزشمند.

دُرنا: پرنده‌ی آب چرِ بزرگ، وحشی و حلال گوشت، کُلنگ.

دِنا : قسمتی از کوهستان شمال غربی فارس که قلهای معروف به همین نام دارد؛ نام شهرستانی در شرق استان کهگیلویه و بویراحمد.

دایانا : (دایا (زر سرخ و طلا) + پسوند اسم سازِ (نا)) به معنی مثل زر سرخ و (به مجاز) زیبا روی، زیبا و گرانمایه مانند زر سرخ، همچنین نام دیگر آناهیتا الهه آب

دُرین: دُر + ین (پسوند نسبت)، از دُر، ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی

دل‌آرا : موجب آرامش و شادی دیگران؛ محبوب، معشوق، نام همسر دارا (داریوش سوم) و مادر روشنک بنا بر روایات ایرانی

دل آرام: موجب آرامش و آسایش خاطر

دل آسا : موجب تسکسن و آرامش دل

دلناز : موجب فخر و مباهات دل

دلنواز : مایه‌ی آرامش دل، آرامش بخش؛ نوازشگر، مهربان و دلسوز، محبوب و معشوق.

دیبا : نوعی پارچه‌ی ابریشمی معمولًا رنگین.

دینا : داور، داوری؛ (در اوستایی) دین؛ (در عبری) (= دینه) انتقام یافته؛ نام خواهر یوسف(ع)

ذ:

ذَلفا : دختر سفید روی؛ شاعره معاصر خلفای عباسی، دختر ابیض زن و معشوقه‌ی نجده‌ی ابن اسود.

ر:

راحل : دختر مهاجر

رافعه : اوج دهنده، رفیع کننده (باعث افتخار)

رایان : اسم کوهی در حجاز

راحیل : نام یک فرشته، راحیل عربی شدهٔ لغت عبری رَجِل به معنای بی گناه است. راحیل همسر دوم و محبوب یعقوب و مادر یوسف است. نام او در کتاب پیدایش در تورات ذکر گشته‌است. راحیل دختر لابان و خواهر کوچک تر لیاه است. مادر یعقوب، ربقاه ، خواهرلابان بوده‌است. راحیل در نزدیکی بیت‌لحم یهودیه مدفون است.

رامینا : رامین + الف (نسبت)، منسوب به رامین؛ دخترِ طربناک

رایحه :عطر خوش(رایحه الجنت) ،عطر حضرت زهرا

رایا : رای، فکر، اندیشه، تأمل

رخساره: چهره ، صورت، گونه

رخشان: درخشان

رسپینا : فصل پاییز

رستاک:شاخه تازه ای که از بیخ درخت برآید

روشان: روشن

روشنک : روشن، نام گیاهی است، در روایات ایرانی نام دختر دارا (داریوش سوم) که اسکندر با او ازدواج کرد.

رَستا : رَستن، رهیدن + ا (پسوند)، رستگار شده، رهایی یافته و خلاص شده

رُزا : گل رز

رُکسانا : روشنک، نام دختر دارا که اسکندر به موجب وصیت دارا او را به ازدواج خود در آورد.

رُونیا : آن که چهره‌اش مثل نیاکان است؛ (به مجاز) اصیل

روژیا : روز و روشنایی

روجا : منسوب به روج (روز،آفتاب)؛ (به مجاز) زیباروی و آفتاب چهره؛ روجا نام دهی در تنکابن

روناک : روشن، تابناک

رونیکا : روی زیبا، زیباروی

رویا : رویا، مجموعه‌ای از تصاویر، افکار و احساسات که در حالت خواب بطور غیرارادی از ذهن می‌گذرد، آنچه واقعیت ندارد و فقط در عالم خیال می‌یابد.

رها: نجات یافته، آزاد

ریرا : در گویش مازندرانی به گوش باش ، به هوش باش

ز:

زردیس : به شكل زر

زرگل : زرین گل

زرناز : مركب از زر( طلا) + ناز(كرشمه)

زُلفا:  (زلف = موی بلندِ سر، گیسو + الف (پسوند نسبت))، منسوب به زلف؛ (به مجاز) زیبایی زلف معشوق؛ ریشه عربی)

زمرد : نام سنگی قیمتی به رنگ سبز

زوفا : گیاهی پایا و معطر از خانواده نعناع

زویا : زویا در زبان روس به معنی عزیز پدر می‌باشد. در گویش محلی طبرستان، به معنی درخشان، روشن و نورده است. معانی دیگر: زندگی، زنده، دوست داشتنی

زیبا: آن که یا آنچه دیدنش چشم نواز و خوشایند است، دلنشین، مطبوع

زیتون : از اسامی قرآنی و یکی از میوه هایی که در قران به آن سوگند خورده شده،نماد فلسطین و همچنین صلح و انسان دوست

ژ:

ژاکلین : کنتس هنوت و هلند

ژالین : شعله آتش

ژاله: شبنم ، قطره باران که روی برگ درختان می نشیند

ژامک: اسم باستانی به معنای آینه

ژانیا : از نامهای باستانی

ژرفا : عمیق، عمیق‌ترین یا دورترین نقطه جایی

ژیکان : قطره‌ی باران (به مجاز) زلال و شفاف، زیبا و آرامش بخش

ژینا : باهوش، با نابغه، ژنیک

ژیلا: ژاله تگرگ

ژینوس : باهوش، نابغه، ژینا

س:

ساهره : چشمه روان

سالمه : بدون عیب، در کمال سلامت

سامره : نام شهری در عراق که مرقد امام دهم و یازدهم در آن واقع شده است

ساجده : دختر سجده کننده(عبادت کننده خدا)

ساعده : دختر مددیار، یاری کننده

سامیرا: سمیرا، زن بزرگوار، نام محلی در نزدیکی مکه،نام عمه شیرین در داستان خسرو و شیرین ترجمه عربی مهین بانو است

سامیه : یعنی بانوی بلندمرتبه و از القاب حضرت زینب

سابرینا : مژده، بشارت

ساتیا: از نام های باستانی ایران زمین

ساویز : خوش خلق و نیک خو

ساتین : محبوب و دوست داشتنی

سارینا : خالص، پاک

ساغر : ظرفی که در آن شراب مینوشند، جام شراب؛ دل عارف است که انوار غیبی در آن مشاهده میشود.

سامینا : مانند مینا؛ نام گلی

ساناز : نام گلی؛ کمیاب، نادره

سانیا : سایه روشنِ جنگل

سایان : منسوب به سایه، نام رشته کوهی در آسیای مرکزی

ساینا: سیمرغ ، عنقا

سبا :  سوره 34 قرآن کریم، شهری در یمن که بلقیس ملکه آنجا بوده، در عبری به معنی انسان

سپیدار : درختی از خانواده بید با برگهای براق

سپینود : در شاهنامه دختر پادشاه هند (شنگل) و زن بهرام گور

سپیده : روشنی کم رنگ آسمان قبل از طلوع آفتاب

سپیدار: درختی از خانواده بید با برگهایی براق

ستیلا (satila)  : نام دختر امام موسی کاظم و لقب حضرت مریم

سِتیا : گیتی، دنیا و روزگار

ستاره : اجسام نورانی آسمان

ستاک: شاخه تازه رسته و نازک

ستایش: ستودن ، تعریف

سَحرناز : (عربی فارسی) زیبایی سپیده دم؛ (به مجاز) زیبا

سدنا: (Sednā) سجده کننده بر خانه خدا – مرکب از سدن(عربی) به معنای سجده کردن به کعبه + ابف فاعلی (فارسی)

سَروناز : سرو نورسته، سروی که شاخه‌های آن به هر طرف مایل باشد؛ نام نوایی در موسیقی ایرانی

سَروین : شبیه سَرو؛ (در کردی) روسری و چارقد

سُرنا: نوعی ساز بادی

سلاله :  نسل، از القاب حضرت زهرا

سلوا (سلوی) : نوعی پرنده(بلدرچین) در قرآن که در بهشت هم هست

سمن: رازقی ، یاسمن

سَما : آسمان

سنا : روشنایی

سندس (sandas): پارچه ای ابریشمی و لطیف ، در قرآن آمده است که لباس ابرار از جنس سندس ساخته شده استدمعنی دیگرش میشه دختری که پوشاننده بهشتیان است

سودابه : از شخصیتهای شاهنامه

سوفیا: اسمی با ریشه یونانی به معنای خرد

سوگند : قسم

سونیا : (سو = نور + نیا) نورِ نیاکان، (در یونانی) خرد و عقل، دختر نور، دختری که در اجتماع رتبه بالایی داشته باشد

سوره : سوره قرآن

سَهی : صفت سرو

سُها:  ستاره ی کم نوری در کنار ستاره ی عناق در صورت فلکی دُب اکبر که در قدیم قوت چشم و دوربینی آن را با این ستاره امتحان می کردند

سیمیا: بلاغت ، فصاحت

سی گل : سی عدد گل

سیتا : جهان، گیتی

سینره : گیاهی زینتی و نیز دارویی با گلهایی که در اواخر زمستان و اوایل بهار شکوفا می‌شوند، پامچال فر

ش:

شاپرک : نوعی پروانه بزرگ که معمولاً شب پرواز می کند.

شادان : شاد، مسرور؛ (در حالت قیدی) باحال شاد، شادمانه

شادلی : شاد روی نرمخو و آرام

شادناز : ویژگی آن که شاد است و با عشوه و ناز است.

شادیا : بانوی شاد، دختر شاد و سرخش، منسوب به شادی

شارونا : سرزمین پربار و حاصلخیز

شایلی : بی همتا

شایا: شایان

شبنم: از اسامی دخترانه قطره ای  که شباهنگام روی برگ گل می نشیند

شاینا : شاهدانه

شبدیس : مانند شب

شکوفه: گل درخشان میوه دار

شکوفا: شکفته شده

شکرانه : شکرگزاری

شکیبا : از اسامی دخترانه به معنی صبور، برد بار، باشکیبایی

شمسا : دختری که مانند خورشید است،درخشان و پرتوافشان

شمیس : خورشید کوچک

شمیم : از اسامی دخترانه به معنی  بوی خوش

شمیلا: نسیم و باد شمال

شوکا : نوعی گوزن بومی اروپا و آسیا؛ در مازندرانی به  آهو و غزال

شهگل : بهترین گل، گلِ شاهانه

شهرزاد: نام دختری زیبا در قصه هزار و یک شب

شیده: روشنایی ، خورشید

شیلا : نام نهری در سیستان و بلوچستان که از دریاچه‌ی هامون به خارج از آن جریان دارد، از نامهای متداول هندی

شِیدا : عاشق، دلداده؛ آشفته و پریشان

شیما : زنی که روی چانه اش خال دارد ، زن زیبای عرب، نام دختر حلیمه سعدیه دایه پیامبر(ص)

ص:

صَبا : نسیم ملایم و خنکی که در برخی نواحی از طرف شمال شرق میوزد در مقابلِ دَبور؛ (به مجاز) پیام رسان میان عاشق و معشوق

صالحه : دختر و زن نیکوکار

صهبا: شراب انگوری . شرابی که مایل به سرخی باشد

صُراحی : ظرف شراب، ظرف شیشه‌ای شراب؛ شراب زلال؛ در تصوف مقام انس را گویند.

صبرا : بردباری کردن در برابر سختیها و ناملایمت‌ها، شکیبایی

صبورا : صبور + ا (الف نسبت یا تعظیم)، به معنی بردبار، صبور

صحرا : بیابان؛ محلی خارج از منطقه مسکونی، که دارای پوشش گیاهی است.

صدف : از اسامی دخترانه و نوعی جانور نرم تن که قدما اعتقاد داشتند اگر قطره باران در آن جا بگیرد به مروارید تبدیل می شود ، نام سه ستاره به شکل مثلث

صنم: بت زیبا

صنوبر: نام درختی همیشه سبز

صوفیا : منسوب به صوفی  نوایی در موسیقی

صونا : دوری از گناه ، خویشتنداری از گناه

ض:

ضحی : سپیده صبح،در قرآن بهش قسم خورده شده

ط:

طاهره : طاهر، زن پاک و مبرا از عیب، لقب فاطمه زهرا (ع) و لقب خدیجه همسر پیامبر (ص)

طَراوت : تر و تازگی؛ (به مجاز) سامان و رونق

طُلوع : دمیدن و برآمدنِ خورشید و مانند آن؛ ابتدای روز

طنین : انعکاس صوت، پژواک؛ حالتی از صدا که دارای تأثیر و نفوذ باشد؛ خوش آهنگی

طناز:  از اسامی دخترانه بسیار زیبا، دلنشین و فریبنده

طنان : پرطنین، بلندآوازه، مشهور

طهورا : پاکیزه، پاک کننده ، از اسامی قرآنی (شرابا طهورا)

طیلا : شرابی که از جوشاندن فشرده انگور، خرما یا مویز حاصل می شود. می پخته شده، نام زیبای پارسی.

ع:

عارفه : زن عالم و عارف

عادله : مؤنث عادل، بانوی با انصاف

عرفانه : عرفان (عربی) + ه (فارسی) مرکب از عرفان (معرفت) + ه (پسوند نسبت)

عسل : مایعی خوراکی که زنبور عسل می‌سازد، بسیار شیرین و دوست داشتنی

عطرین : منسوب به عطر، دل انگیز، معطر، خوشبو

عطیه : انعام، بخشش

عقیله(عربی) (مؤنث عقیل)، 1- زن بزرگوار؛ 2- هر چیز گرامی و ارجمند، نفیس.

غ:

غدیره : گیسوی بافته شده، مونث شده کلمه (غدیر)

غَزل : نوعی شعر، شعر عاشقانه؛ در موسیقی ایرانی هر نوع سخن آهنگین که به آواز یا همراه سازها خوانده می‌شده است.

غزاله : نوعی آهو

غزال : نوعی آهوی ظریف اندام و بسیار تندرو با چشمان درشت سیاه
غزل ناز : غزل (عربی) + ناز (فارسی) مرکب از غزل (شعرعاشقانه) + ناز (زیبا)
غوغا : صدای بلند، بانگ و فریاد

غنچه:  گلی که شکفته نشده

ف:

فائزه : نائل ، رستگار، از اسامی قرآنی

فائقه : پیروز شده

فارهه : دختر زیبا و با نمک

فاتیما : فاطیما، نام شهری است در اروپا که حضرت فاطمه در آنجا ظهور کرده است

فارهه : دختر زیبا و با نمک

فاطمه : نام دختر پیامبر(ص) ، زنی که بچه خود را از شیر گرفته باشد

فانیذ:  قند وشکر

فرانک : پروانه از شخصیتهای شاهنامه

فریسا: پریسا ، زیبا چون پری

فردوس :از اسامی دخترانه به معنی پردیس ، یهشت

فرشته: موجودی آسمانی

فرنیا: دارنده اصل و نسب

فروغ: روشنی – پرتو

فرانک : پروانه، از شخصیت ‌های شاهنامه، نام دختر برزین و زن بهرام گور، نام مادر فریدون پادشاه پیشدادی و همسر آبتین

فرسیما : فر (فارسی) به معنای شکوه + سیما (عربی)، آنکه صورتی باشکوه دارد.

فرمهر : کسی که شکوه و عظمتی چون خورشید دارد.

فرناز : دارای ناز و غمزه، زیبا و باشکوه

فرنوشا : شکوه و عظمت ابدی ریشه: فارسی

فریال : دارای اندام و هیکل باشکوه، قوی و باشکوه، مرکب از فر (شکوه) + یال (گردن، بالای بازو)

فلورا : فلوریا، در رم باستان، الهه گل‌ها و بارآوری

فصیحه : فصیح و گویا،بانوی فهمیده

فهیمه : فهیم

فیروزه: نام سنگی قیمتی به رنگ آبی یا سبز

ق:

قاصدک: گیاهی از نوع کمپوزاسه شامل انواع متعدد است که در غالب نقاط یافت میشود، گل پیام رسان

قصیده: نام یکی از قالب‌های شعر فارسی وعربی

 ک:

 کاترینا : کاترین ، به معنی پاک و بی آلایش

کارولین : نام ناحیه‌ای در آمریکای شمالی

کاملیا : گلی درشت و زیبا سفید و صورتی رنگ که در بهار ظاهر می‌شود.

کامیلا : محافظ معبد، نام دختری جنگجو در افسانه تروا اسم دختر

کبریا: بزرگی وعظمت

کتایون: دختر قیصر روم و زن گشتاسب و مادر اسفندیار

کرانه : ساحل گوشه

کردیا: دختر کرد

کرشمه: نز و غمزه، نام نوایی در موسیقی

کلارا: چشم مردمک چشم

کمند:آنچه به وسیله آن کسی را گرفتار می کنند

کوثر : خیر کثیر

کیارا : اندوه و ملالت، میل شدید به خوردن انواع خوردنی‌جات

کیانا : طبیعت

کیمیا :  از اسامی دخترانه به معنی اکسیر، هر چیز نایاب و دست نیافتنی، افسون

گ:

گراناز : گران ناز

گل آرا : زینت دهنده گل، از شخصیت‌های شاهنامه، نام مادر روشنک بنا به بعضی نسخه‌های شاهنامه

گل آسا : مانند گل

گلبرگ : هر یک از اجزای پوششی گل، چهره و رخسار

گلپونه : گلهای کوچک معطر به رنگ صورتی یا بنفش، پونه جوان و تازه

گلدیس : چون گل، مانند گُل؛ (به مجاز) زیبارو و لطیف

گلسا : گلسان، مانند گل

گلمهر : (گل + مهر = خورشید)، (به مجاز) آفتاب، گل خورشید، گل آفتاب، گل آفتابگردان

گلناز : دارای ناز و عشوه‌ای چون گل

گلنوش : مرکب از گل + نوش (عسل)، نام یکی از لحن‌های قدیم موسیقی ایرانی

گلوریا: با شکوه ، سرفراز

گلرخ: زیبا رو ، دختری که چهره ای زیبا چون گل دارد

گلسا: گلسان، مانند گل

گل شید : گلی که چون خورشید می درخشد

گلاره: مردمک چشم، حبه انگور

گندم : دانه خوراکی غنی از نشاسته

گیسو : موی بلندسر

گیتا: گیتی

گیلدا : طلا

ل:

لادن : نام نوعی گل

لاله: گلی به شکل جام و سرخ رنگ، گونه سرخ و گلگون

لامیا:معنی: نام شهری بوده است در یونان واقع در کنار خلیج لامی از دریای اژه دارای ۳۸/٠٠٠ تن سکنه. جنگ "لامیاک" که پس از مرگ اسکندر در سال ۳۲۳ م . بین یونان و مقدونیه در گرفت نام خود را از این شهر گرفته است.

لاریسا: نوعی سکه زینتی که  در فارس ضری می شد

لاوین: نوازشگر ، آواز خواندن همراه با نوازش

لبخند : خنده ، تبسم

لبینا:  نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی

لعیا: نام زن حضرت یعقوب

لنیا : (فارسی- سنسکریت) دختر ملیح، نمکین، مرکب از لن (سنسکریت) + ی نسبت (فارسی) + الف

لیانا : بانوی درخشان و زیباروی، مرکب از لیان به معنای درخشان و الف تأنیث

لیدا : خانم، بانوی گرامی

لیندا : قشنگ، زیبا

لیلا: شب طولانی و بسیار تاریک

لینا : آبشار  کوچک

م:

ماه سمین : ماه + سمین = (به مجاز) ارزشمند ، خوب ، عالی) ماهِ خوب ، عالی و ارزشمند ؛ (به مجاز) ماه روی گران بها و ارزشمند

مائده (Mā-‘ede) :   خوردنی، طعام، نام سوره ای در قرآن کریم

ماتینا: نام ساتراپ نشین ولایت تحت امر حاکم با والی در دوران هخامنشی

ماجان: مانند ماه

مارال : گوزن، آهو

مانلی: مازندرانی(بمان برایم)

مانیا: خانه و سرای امن

ماریا : مریم، ماریا نوعی گشتار آوا شناختی از مریم در زبان‌های اسپانیایی و آسیایی است. ریشه: عبری
مارینا : دارنده‌ی هر چیز ارزشمند، جویبار، آب
مانا : ماندنی، پایدار؛ (در پهلوی) مانند و مانند بودن
ماندانا : به  عنبر سیاه؛ زن کمبوجیه‌ی اول و مادر کوروشِ کبیر
ماهک : خوبروی کوچک، معشوقک زیباروی و یا خوبروی دوست داشتنی
مایا : منش نیک، بخشنده؛ (در روم باستان) اِلهه‌ی فراوانی سبزه و بهار در نزد رومیان
مایسا : نام گیاهی کوچک و یک ساله که بسیار ظریف است.
ماهرخ: کسی که چهره ای مانند ماه دارد
ماهوَر: دارای صفت ماه
مبینا :   آشکار و روشن، از اسامی کلام وحی
متینا :   دختر متین و باوقار
محدثه :   مؤنث محدث، گوینده سخن

محنا : ﺑﻪ ﺣﻨﺎ ﺧﺿﺎﺏ ﮐﺮدﻩ، به ضم میم و فتح ح و تشدید نون
محیا :   یکی از صفات خدا ،زنده و پویا
محیصا :   رستگار شده ، پاک و آمرزیده (به فتح میم). در قرآن کریم به معنای محل فرار و پناهگاه آمده است (دارای ریشه پارسی و مذهبی)
مرسانا : هدیه خداوند
مروا : فال نیک و دعای خیر
مرسا: استوار وثابت
مروارید: در ، سنگی ارزشمند و قیمتی
مرسده : زیبا ، با طراوت و خرم
مژده : خبر خوش و شادی
مستانه: سرخوش وشاد
مستوره: پنهان ، پوشیده
مشکات:   (قدیم) چراغدان، از واژه‌های قرآنی ، مکان نورانی – طاقی بلند که چراغ را در آن گذارند
معینا: منسوب به معین، یاریگر ، کمک کننده
ملیسا : زمانی بین مغرب و نماز عشا؛ ماه صَفر؛ ماهی بین آخر گرما و زمستان
ملیکا :   اسم رومی، مادر امام مهدی
ملودی: توالی تعدادی از اصوات در موسیقی

ملیکه: زن صاحب و مالک منیبا: بازگشت کننده به سوی حق
موژان : پر کرشمه ، خمار، گل نرگش نیم شکفته
مونا : تک، یکتا، در متون ایران باستان به مُحبَّت هم معنا شده است، گل یاس، امید
مهنا (mohanna ) : گوارا و خوش
مَهدیس : مانند ماه؛ (به مجاز) زیبارو

مِهرسا : (مهر = خورشید + سا (پسوند شباهت))، مثل خورشید؛ (به مجاز) زیبارو

مَهرو : ماه رو، (به مجاز) زیبا رو

مَهگل : (مَه = ماه + گل)، گلِ ماه؛ (به مجاز) زیبارو

مِهرنیا : (مهر = مهربانی، محبت + نیا)، از نژادِ مهربانان؛ (به مجاز) مهربان و با محبت

مهرآنا : (مهر = محبت و دوستی ، مهربانی + آنا (ترکی)= مادر)، مهربانی و محبت و دوستی مادر؛ (به مجاز) مهربان و بامحبت
مه دخت: دختری که مانند ماه است
مه نگار :معشوقه زیبارو
مهان: منسوب به ماه
مهتاج: زیبای زیبایان
مهدا: آرامش شب

مهبان: نگهبان ماه
مهدیا: دختر هدایت شده
مهرانا: منسوب به مهران ، دارنده مهر
مهر نوش: زیبا ، جاوید و همیشگی

مهرگل : آنکه در میان گل ها چون خورشید می درخشد

مهربان: دارای محبت و عاطفه
مهسان: همانند ماه
مهفام: به رنگ ماه
مهکامه: به مجاز آرزوی زیبا روی

میشکا: در گویش مازندرانی به معنای گنجشک
میگل: زیبا روی

مینوش: نوشنده می ، می نوشنده

ن:

نورا : درخشان ،تابان(از نور میاد)

نها : عقل و خرد (اسم قرآنی)

نادیا : زن خوش آوتز

نارینا: منسوب به آتش

نازلی : ناز دار

نازیلا: با ناز وکرشمه

نارگل : گل انار، آن که چون گل لطیف و زیبا است.
نارمیلا : (ترکی- فارسی) شکوفه، غنچه، خصوصا شکوفه گل انار
نارین : منسوب به نار، تر و تازه
نازان : فخرکننده، نازکننده
نافه : ماده ای با عطر خوش بو و پایدار
نجلا : زنی که دارای چشمان درشت است.
نجوا : سخن آهسته

نرگس : نام گلی زیبا
نسترن : گلی شبیه رز به رنگهای صورتی، سفید و زرد
نسرین : گل‌های زرد یا سفید خوشه‌ای معطر که یکی از گونه‌های نرگس  است

نسیم : باد بسیار آرام و دلپذیر

نعیما : پر نعمت ، برخوردار

 نغمه : آهنگ یا ملودی

نکیسا: نام یکی از رامشگران و نوازندگان عهد خسرو پرویز 

نگار : دختر خوش چهره
نگارا : بانوی زیبا، دختر خوش چهره، کنایه از محبوب است.
نگین:  سنگ یا فلز زینتی

نگینا : موسیقی، آواز
نوا : صدای موسیقی ، نغمه

نوال : عطا، بخشش، بهره، نصیب

نو بهار: بهار ، فصل رویش

نورا : نور (عربی) + ا (فارسی)، مؤنث انور درخشان، تابان
نوژان : درخت صنوبر و کاج
نوشین : شیرین، خوشایند، دلپذیر، گوارا، خوش گوار

نوشاد : نام شهری که زیبا رویان آن مشهور بودند
نیروانا : آخرین مرحله سلوک در نزد "بودا” که مرحله محو شدن جنبه حیوانی وجود و رسیدن به کمال است.
نیکا : چه خوب است، خوشا، نام رودی در شمال ایران
نیکتا : خوب، نیکو ریشه: فارسی
نیکو : خوب، زیبا

نیلای: ماه نیلگون
نینا : زیبایی، خوش اندامی و ظرافت

نهال:  درخت یا درختچه نورس

نیایش: دعای همراه با تضرع و زاری

نیکناز: دارای عشوه گری و زیبایی
نیوشا : شنوا، شنونده

و:

وانیا : هدیه با شکوه خداوند

واله: عاشق ، بیقرار شیفته

ورونیکا : نام تیره‌ای از گیاهان که پوپک از آن دسته است.

وندا: ستایش کننده

ونوس : سمبل زیبایی و عشق در یونان باستان

ویانا : فرزانگی، بخردی، دانایی

ویدا : آشکار و هویدا

وینا: رنگارنگ، روشن و آشکار

ویشکا : نام روستایی نزدیک رشت

ویکتوریا : پیروز شدن، الهه پیروزی در روم باستان

وفا: وفاداری

ه:

هاله: حلقه نورانی

هانا: داد خواهی ، امید ،بینایی

هانیا : مسرور و شاد

هانیه: شادمان خوش بخت

هدی: هدایت شده

هدیه: تحفه ای که به نشانه محبت به کسی داده می شود

هستی : زندگی، وجود، زندگانی

هلما : خیلی صبور

هلن : فرانسه از یونانی روشنایی، نور، در اساطیر یونان همسر منلاس پادشاه اسپارت که جنگ تروا به خاطر او روی داد.

هلنا معنی: هلن

هلناز: زیبا و خوش بو

هلیا : خورشید

هما : فرخنده

همتا: همانند

همیلا: نام یکی از ندیمه‌های شیرین در خسرو و شیرین نظامی

هنا : شادمانی و خوش بختی

هنگامه: رخداد بزرگ

هونیا : دارای نیای خوب

هوران : آفتاب

هورناز : خورشید زیبا

هیلا: پرنده ای کوچکتر از باز

هیلدا : نیرومند، قوی

ی:

یامین : لقب راحیل ، همسر حضرت یعقوب (مادر بنیامین و یوسف)

یاسمینا : یاس و مینا گلی به رنگهای سفید، زرد و کبود

یافا : زیبایی، جمال، نام شهری قدیمی در ساحل مدیترانه

یانا: نیکی رسان ، نیکویی بخش

یسری: راحتی، آسانی، گشایش، دختر خوش قدم (یسرا)

یسنا : پرستش، بخشی از اوستا

یکتا: یگانه ، بی نظیر

یگانه : صمیمی ، همدل

یلدا : آخرین شب پاییز

یوکابد : جلال خداوند، خداوند مجد و بزرگی است، نام مادر موسی (ع)