فدیه در طلاق چیست؟

ناطقان: فدیه در طلاق یکی از هزینه هایی است که زن باید بپردازد. اما گاهی شرایط زندگی مشترک به گونه ای است که پرداخت چنین هزینه ای برای زن بسیار سودمند خواهد بود. وکیل طلاق کمک می کند که زن هر چه سریعتر حکم مربوطه را به دست آورد.

فدیه در طلاق چه زمانی مطرح می شود؟

فدیه در طلاق یکی از مواردی است که قانونگذار به آن اشاره کرده است. بر اساس ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی در صورتی که زن از مرد کراهت داشته باشد می تواند با بخشیدن مالی به وی رضایت او را برای جاری شدن صیغه طلاق جلب نماید. به این نوع طلاق، طلاق خلع گفته می شود.

برخی مواقع زن تمایلی به ادامه زندگی مشترک ندارد اما دلیل محکمه پسندی هم در اختیار وی نیست تا برای طلاق اقدام کند در چنین مواردی طلاق خلع می تواند کمک کننده باشد.

فدیه در طلاق باعث می شود که جریان صدور حکم سریع تر انجام شود و زن زودتر به خواسته خود برسد. فدیه در اصطلاح فقهی مالی است که در برابر رهایی از ظلم یا موقعیت اضطراری پرداخت می شود. برای آزاد سازی اسرا یا رهایی از دست ظالم یا پرداخت کفاره گناهان همچون ترک روزه و …. فدیه در نظر گرفته شده است. در طلاق خلع نیز زن با پرداخت فدیه می تواند از تنگنا رها شود.
فدیه در طلاق

اما طرح چنین خواسته ای و اقدام برای پرداخت فدیه در طلاق نیاز به بررسی های کارشناسی شده دارد. وکیل طلاق با بررسی پرونده توصیه های حقوقی را به موکل خود خواهد کرد. زن باید به نحوه ای اقدام کند که ضمن بخشیدن فدیه از سایر حقوق معنوی و مادی خود محروم نشود.
میزان فدیه در طلاق چقدر است؟

ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی میزان فدیه را چنین بیان کرده است:

    طلاق خلع آن است که زن به واسطه کراهتی که از شوهر خود دارد در مقابل مالی که به شوهر می‌دهد طلاق می‌گیرد اعم از اینکه مال‌ مزبور عین مهر یا معادل آن و یا بیشتر و یا کمتر از مهر باشد.

به این ترتیب فدیه در طلاق خلع می تواند به میزان مهریه یا کمتر یا بیشتر از آن باشد. به هر ترتیب باید مبلغ مهریه به گونه ای تعیین گردد که مرد راضی به طلاق شود. این مسئله به توافق میان طرفین بستگی دارد. در صورتی که زوجه از وکیل کارکشته کمک بگیرد می تواند امیدوار باشد که با کمتر هزینه به خواسته خود برسد. معمولاً برای زوجه استفاده از وکیل خانم مجرب برحسب تجربه بیشتر توصیه می‌گردد.

نوع دیگری از طلاق وجود دارد بنام طلاق مبارات که ویژگی هایی مشابه طلاق خلع دارد. با این تفاوت که در طلاق مبارات کراهت از طرف هر دو می باشد.

همچنین فدیه در طلاق مبارات نمی تواند از میزان مهریه بیشتر باشد این موضوع در ماده ۱۱۴۷ قانون مدنی بیان شده است:

    طلاق مبارات آن است که کراهت از طرفین باشد ولی در این صورت عوض باید زائد بر میزان مهر نباشد.

فدیه چه ویژگی هایی دارد؟

همانطور که قانونگذار اشاره کرده است فدیه در طلاق می تواند عین مهر یا معادل آن باشد. اما ویژگی اصلی فدیه آن است که دارای مالیت بوده و معین و معلوم باشد. بنابراین در صورتی که مال مجهولی به عنوان فدیه قرار داده شود مرد مالک آن نخواهد شد و بنابراین صیغه طلاق جاری نمی شود.

اما در صورتی که فدیه ویژگی های گفته شده را داشته باشد به محض جاری شدن صیغه طلاق مرد مالک مال بوده و می تواند در آن تصرف نماید. باید توجه داشت که فدیه در طلاق تنها برای مرد در نظر گرفته شده است. این حقی است که قانون و فقه برای مرد پیش بینی نموده، بنابراین زوجه نمی تواند مدعی دریافت فدیه شود.

در صورتی که مرد بخواهد زن را طلاق دهد پرداخت مهریه بر ذمه مرد است. بنابراین حق مالی که برای زن در نظر گرفته شده مهریه می باشد. اقدام زن در قالب طلاق خلع و مبارات باعث می شود زن از حق مالی خود یعنی مطالبه مهریه بگذرد.
ویژگی های فدیه در طلاق
نحوه رجوع از فدیه چگونه است؟

طلاق خلع و مبارات از جمله طلاق های بائن هستند. به این معنی که مرد در مدت عده حق رجوع به زن را ندارد. بر اساس قانون پس از جاری شدن صیغه طلاق زن باید مدتی را بدون همسر بگذراند. در این مدت زن حق ازدواج مجدد نخواهد داشت. این مدت در طلاق خلع و مبارات سه ماه یا سه طهر می باشد. در صورتی که زن باردار باشد باید تا زمان وضع حمل عده نگهدارد.

در سایر طلاق ها چنانچه مرد در دوران عده از طلاق پشیمان شود می تواند رجوع نماید. به این ترتیب صیغه طلاق باطل شده و بدون نیاز به صیغه عقد جدید زوجین می توانند به زندگی خود ادامه دهند.

اما در طلاق خلع چنین حقی برای مرد در نظر گرفته نشده است. بلکه در صورتی که زن از بخشیدن مهریه پشیمان شود می تواند از فدیه در طلاق رجوع نماید به این ترتیب مرد هم می تواند از طلاق رجوع کند. اما تا زمانی که زن از فدیه رجوع نکرده مرد حق رجوع ندارد.

فدیه در طلاق واقع امتیازی است که برای زن در نظر گرفته شده است. چنانچه بخواهد از مال بخشیده شده رجوع کند این فرصت را برای مرد ایجاد می کند که درباره طلاق تصمیم گیری نماید. باید توجه داشت در صورتی که زوجه باکره یا یائسه باشد امکان رجوع وجود ندارد چون عده ای برای زوجه نیست. بنابراین طلاقی که انجام گرفته و فدیه بخشیده شده قطعی خواهد بود.