چرا خواب‌هایمان را به یاد نمی‌آوریم؟

ناطقان: در دو سوم دیگر زندگی یعنی زمانی که ما بیداریم، فراموش کردن اتفاقی که به تازگی افتاده است آن هم به این سرعت، قطعا کار ما را به مطب دکتر می‌کشاند. اما در مورد خواب‌ها فراموش کردن و به یاد نیاوردن حتی بعد از یک دقیقه به نظر اتفاق طبیعی می‌آید. اما چرا خواب ها را به یاد نمی آوریم.
چرا خواب ها را به یاد نمی آوریم

ما گرایش زیادی به فراموش کردن سریع خواب‌ها داریم. کسانی که کمتر اعلام می‌کنند که خواب دید‌ه‌اند، در واقع کسانی هستند که راحت‌تر خواب خود را فراموش می‌کنند. شاید باورش سخت باشد که ما حتی وقتی یادمان نمی‌آید که خوابی دیده‌ایم هم در حال خواب دیدن بوده‌ایم، اما تحقیقات مشخصا نشان می‌دهد افرادی که حتی یک خواب هم در طول سال‌ها یا حتی تمام زندگی خود تعریف نکرده‌اند (چراکه هیچوقت چیزی به یاد نمی‌آوردند) هم درحال خواب دیدن بوده‌اند. همین افراد هنگامی که در موقعیت مناسب از خواب بیدار شوند می‌توانند خواب خود را به یاد بیاورند. درحالی که دلیل این موضوع هنوز کاملا مشخص نشده، محققان نتایجی از بررسی مغز ما هنگام خواب به دست آوده‌اند که شاید دلیل این فراموشی عجیب و غریب ما را توضیح دهد.
شما بیدارید ولی هیپوکامپوس نه!

وقتی که ما به خواب می‌رویم، تمام قسمت‌های مغز ما به طور همزمان به خواب نمی‌روند. بر اساس تحقیقاتی که منتشر شد، محققان آخرین قسمتی از مغز که به خواب می‌رود را پیدا کردند و آن قسمت هیپوکامپوس (Hippocampus) است. عضوی منحنی شکل که در هر دو نیمکره مغز قرار گرفته و نقش بسیار مهمی در جابه‌جایی اطلاعات از حافظه کوتاه مدت به حافظه بلند مدت دارد.

همانطور که قسمت هیپوکامپوس آخرین قسمتی از مغز است که به خواب می‌رود، می‌تواند آخرین قسمتی هم باشد که بیدار می‌شود. پس می‌توان این نتیجه را گرفت که وقتی شما هنگام خواب دیدن بیدار می‌شوید، تصویری که در خواب دیده‌اید در حافظه کوتاه مدت شما قرار دارد، اما به دلیل این‌که هیپوکامپوس کاملا بیدار نشده مغز شما نمی‌تواند این حافظه را ثبت کند.

همانطور که این موضوع توضیح می‌دهد که چرا خاطراتی که از خواب دیدن داریم انقدر زودگذر هستند، به این معنی نیست که هیپوکامپوس شما در طول شب غیرفعال است. در واقع این بخش از مغز در طول خواب کاملا فعال و درحال طبقه‌بندی و نگهداری خاطرات و داده‌های موجود است تا جای آن‌ها را در حافظه محکم کند؛ به جای آن که اطلاعات تجربه‌های جدیدی که ما در خواب تجربه می‌کنیم را دریافت و ذخیره کند. داده‌ها نشان می‌دهد که در برخی از مراحل خواب، هیپوکامپوس در حال ارسال اطلاعات به قسمت کورتکس (Cortex) مغز است، اما از آن اطلاعاتی دریافت نمی‌کند. محققان گفتند که این ارتباط یک‌طرفه به هیپوکامپوس اجازه می‌دهد که اطلاعات حافظه دراز مدت را برای ذخیره‌سازی به کورتکس مغز بفرستد اما اطلاعات جدید توسط آن ثبت نمی‌شوند.