ریاست کمیسیون های مجلس دهم نصیب چه کسانی می شود؟

ناطقان: همزمان با نزدیک شدن به موعد افتتاحیه دهمین دوره مجلس شورای اسلامی، در کنار تنور داغ ریاست و هیئت رئیسه مجلس جدید، موضوع ریاست کمیسیونها هم بعنوان یکی از چالشی ترین موضوعات در بین منتخبان مجلس جدید مطرح است.

شنیده ها حاکی از آن است بعد از قطعی شدن نتایج دور دوم انتخابات مجلس، رایزنی های غیررسمی در بین برخی منتخبان پیرامون مسئله ریاست کمیسیونها آغاز شده، و در کنار لابی های سیاسی، برخی منتخبان تلاش می کنند با الگوبرداری از روش نادرستی که در یکی از کمیسیون های مجلس نهم پیاده شد، با اتکا به یارگیری های قومیتی در تصاحب کمیسیونهای مجلس نقش آفرین باشند.

البته باید توجه داشت یکی از مولفه های مهمی که در نتایج و جهت گیری آرای نمایندگان برای انتخاب ریاست کمیسیون ها موثر است، موضوع ریاست مجلس و ترکیب هیئت رئیسه مجلس دهم است، که بدون شک نقش تعیین کننده ای در شکل گیری آرایش کمیسیون ها خواهد داشت.

به گزارش ناطقان، در لابه لای تیترهای رسانه ها و گفت وشنودهای غیررسمی، نام برخی افراد بعنوان گزینه های احتمالی در موضوع ریاست کمیسیون ها مطرح است، که در زیر مروری کوتاه بر نام و سوابق این افراد خواهیم داشت:

کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی:
علاء الدین بروجردی - با سابقه 3دوره حضور در کمیسیون امنیت ملی و تجربه معاونت وزارت خارجه در دوران علی اکبر ولایتی بعنوان یکی از گزینه های قابل توجه محسوب می شود، اگرچه باید در نظر داشت با ترکیب سیاسی متفاوتی که در مجلس دهم شاهد هستیم، شرایط برای ریاست دوباره علاء الدین بروجردی آسان نخواهد بود.

مصطفی کواکبیان- چهره اصلاح طلبی که نامش با حزب و روزنامه مردم سالاری عجین شده است، و سابقه حضور در کمیسیون امنیت ملی در مجلس هشتم را دارد و با مدرک دکتری علوم سیاسی در دانشگاه علامه طباطبائی مشغول به تدریس است و دور از ذهن نیست بتواند با جذب آرای اصلاح طلبان و مستقلین، جای علاء الدین بروجردی در مجلس نهم را بگیرد.

کاظم جلالی - دیگر چهره ای بود که می توانست بعنوان یکی از گزینه های ریاست کمیسیون امنیت ملی مطرح باشد، اما از آنجا که نه اصولگرایان از تجربه مدیریت او در فراکسیون رهروان خاطره خوبی دارند و نه اصلاح طلبان از حضور او در لیست امید و مواضع وی پس از انتخابات دل خوشی دارند، شاید بتوان او را از جمله چهره های سوخته در مجلس دهم برشمرد.

کمیسیون اقتصادی: اگرچه بصورت بالقوه بسیاری از منتخبان طالب حضور و بالطبع بدست گرفتن ریاست این کمیسیون هستند، اما برخی افراد بواسطه سوابق و ارتباطاتشان شانس بیشتری برای رسیدن به ریاست کمیسیون اقتصادی را دارند.

محمود بهمنی - باحضور رئیس کل سابق بانک مرکزی در مجلس دهم، بدون شک یکی از نامزدهای سکان داری کمیسیون اقتصادی او خواهد بود، اما باید دید باتوجه با ترکیب سیاسی مجلس جدید و حضور قابل توجه چهره های اصلاح طلب و مستقل، سابقه مسئولیت او در دولت محمود احمدی نژاد تا چه حد می تواند از را از صندلی ریاست دور کند.

رحیم زارع - سخنگوی کمیسیون اقتصادی در مجلس نهم، که علاوه بر سابقه حضور در هیئت مدیره یکی از بانک های خصوصی،بعنوان عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی مشغول تدریس است و می تواند با تکیه بر مشی اعتدالیش شانس جذب آرای مستقلین، اصولگرایان و حتی اصلاح طلبان را داشته باشد.

کمیسیون انرژی:
حسین امیری خامکانی - با دارا بودن 4دوره سابقه حضور در مجلس تاکنون بعنوان تنها گزینه مطرح برای کمیسیون انرژی بوده است، اما باید توجه داشت با توجه به حضور نمایندگان شهرهای نفت خیز در این کمیسیون، بسیار مهم است که اجماع نظر آنها روی چه فردی باشد؟

کمیسیون صنایع و معادن:
با توجه به عدم حضور رحمانی (رئیس کمیسیون صنایع مجلس نهم) در انتخابات و عدم رای آوری دیگر چهره های مطرح این کمیسیون در انتخابات، در بین منتخبان جدید تاکنون نام چهره شاخصی برای ریاست کمیسیون مطرح نشده!


کمیسیون عمران:
مهرداد بائوچ لاهوتی- با سابقه دو دوره نمایندگی از جمله گزینه های فعالی است که در بین اصولگرایان شانس بیشتری برای رسیدن به ریاست کمیسیون را دارد.

عبدالکریم حسین زاده - تجربه نایب رئیسی کمیسیون عمران در مجلس نهم را در کارنامه دارد، و برخی معتقدند بواسطه گرایش او به جریان اعتدال و اصلاح طلب، اگر فراکسیون امید از او رسما حمایت کند، شانس وی برای جذب آرای ریاست در کمیسیون قابل توجه است.

کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات:
غلامرضا تاج گردون- این روزها در رسانه های اصلاح طلب از وی بعنوان گزینه ای برای نایب رئیسی مجلس نام برده می شود و بدون شک اگر  چنین نشود، او بعنوان یکی از گزینه های محتمل برای کمیسیون برنامه و بودجه خواهد بود.

محمدرضاپورابراهیمی- دیگر چهره اقتصادی در مجلس نهم بود، که نام او همواره در روند بررسی طرح ها و لوایح اقتصادی شنیده می شد و می توان او را نیز بعنوان یکی از گزینه های قابل تامل برای ریاست این کمیسیون قلمداد کرد.

کمیسیون اجتماعی:
عبدالرضا عزیزی- بواسطه ریاست کمیسیون اجتماعی در مجلس نهم بعنوان یکی از گزینه ها در مجلس جدید مطرح است، اما بدلیل رویکرد تعامل گرایانه اش(!) در قبال وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی، انتقادات جدی به او وارد است و برخی معتقدند وجه نظارتی کمیسیون اجتماعی در دوران مسئولیت وی تضعیف شده بود.

البته باید توجه داشت حضور چهره هایی همچون علیرضا محجوب، عبدالرضا مصری و سلمان خدادادی در مجلس متفاوت دهم، شانس ریاست دوباره عزیزی را بسیار کمتر هم می کند.


کمیسیون فرهنگی:
برای ریاست کمیسیون پرچالش فرهنگی، نام چهره های اصلاح طلب چندان مطرح نیست، و در بین دو گزینه مجتبی ذوالنور و احمدسالک، شانس گزینه دوم بواسطه تجربه ریاست او در مجلس نهم و مشی آرامش بیشتر خواهد بود.

کمیسیون اصل نود:
اگرچه نام محمدکاظمی(منتخب مردم ملایر) بعنوان یکی از گزینه های ریاست در کمیسیون ناظر در مجلس مطرح است، اما در صورت ریاست دوباره لاریجانی در مجلس دهم، دور از ذهن نیست علی پورمختار همچون مجلس نهم در کرسی ریاست کمیسیون اصل نود باقی بماند.

کمیسیون قضایی:
اگر سید محسن علوی به واسطه نسبتش با وزیراطلاعات، و پرهیز از ایجاد حواشی احتمالی برای پدرش، قصد حضور در انتخابات ریاست کمیسیون قضایی را نداشته باشد، اللهیار ملکشاهی با تجربه ریاست این کمیسیون در مجلس نهم، بعنوان مهمترین گزینه مطرح خواهد بود.

کمیسیون بهداشت و درمان:
مسعود پزشکیان - اگر قصد حضور در هیئت رئیسه مجلس را نداشته باشد، بعنوان یکی از گزینه های اصلی برای ریاست کمیسیون بهداشت و درمان مطرح است و البته نکته دیگری که پیرامون او وجود دارد، اختلاف نظرش با سیاست های درمانی دولت است، که می تواند بعنوان نقطه ضعفی برای ریاست احتمالی او محسوب شود.

حسین علی شهریاری - بعنوان چهره ای آرام شناخته می شود که سابقه ریاست کمیسیون بهداشت و درمان در مجلس نهم را در کارنامه دارد و این ظرفیت را خواهد داشت تا در سبد آرایش از اصولگرایان، مستقلین و حتی اصلاح طلبان بهره ببرد.

کمیسیون شوراها:
محمدجواد کولیوند و امیرخجسته بعنوان 2گزینه مطرح برای ریاست کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس مطرح هستند.

کمیسیون آموزش و تحقیقات:
در بین محمدمهدی زاهدی(وزیرعلوم احمدی نژاد) و حمیدرضا حاجی بابایی(وزیرآموزش و پرورش احمدی نژاد) شاید بتوان گزینه دوم را بواسطه کهنه کار بودنش در بهارستان و حضورش در هیئت رئیسه مجلس هشتم، دارای شانس بیشتری دانست.