ادعای هماهودفر پیرامون شکنجه اش درایران!

ناطقان:«هما هودفر» انسان‌شناس که تابعیت دوگانه ایرانی – کانادایی دارد پس از ۱۱۲ روز بازداشت در زندان اوین اخیراً آزاد شد. او در آپارتمانش در مونترال کانادا با خبرنگار شبکه خبری «سی بی سی» آن کشور مصاحبه‌ای را انجام داده است. هما هودفر در این مصاحبه ادعاهایی را درباره نوع بازجویی‌هایش مطرح کرده است. 

این استاد دانشگاه کنکوردیا مدعی است که به لحاظ روانی در طول ده‌ها بازجویی او را تحت فشار روانی قرار داده‌اند. او مدعی شده است: «خود را آماده می‌کردم که چندین سال حبس را تحمل کنم حتی تا ۱۵ سال. این آن میزان مجازاتی بود که به من می‌گفتند.»

او در ادامه می‌افزاید: «تلاش داشتند تا من را از نظر روحی بشکنند. این بدترین قسمت ماجرا بود. زمانی را به یاد می‌آورم که موسیقی را از مراسم تشیع‌جنازه شوهرم که در دسامبر ۲۰۱۴ میلادی فوت کرد را از روی آی‌پد من برداشته بودند و برایم پخش می‌کردند. یکی از تکنیک‌های آنان این است که شما را به گریه وادارند. آنان این موسیقی را برایم می‌گذاشتند موسیقی‌ای که زمانی که شوهرم را از آپارتمان‌مان در مونترال پس از مرگش بیرون می‌بردند پخش می‌شد. این سخت‌ترین لحظاتی بود که با آنان داشتم.»

هودفر ۶۵ ساله پس از ۱۱۲ روز  بازداشت در تهران روز دوشنبه گذشته با میانجی‌گری دولت عمان آزاد شد. کانادا یک هفته پیش از آن با رایزنی‌های دیپلماتیک از عمان در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل خواسته بود در این باره نقش‌آفرینی کند. 

هودفر در ادامه این مصاحبه می‌گوید که به اتهام ترویج فمینیسم بازداشت شده است. او اما مدعی است است که صرف تدریس‌اش در دانشگاه‌های غربی از دید آن‌‌ها جرم بوده است. او در ادعای عجیب گفته است که بازداشت‌اش در راستای منازعات میان جناح‌های سیاسی داخلی در ایران بوده است. او می‌گوید: «آنان می‌خواستند من احساس شرمساری کنم. هدف آنان اعمال فشار بر دولت روحانی بوده است». 

این شبکه خبری در ادامه اشاره می‌کند که هودفر می‌گوید تجربه زندانش را تبدیل به یک پژوهش انسان‌شناسانه کرد. او می‌گوید که لباس زندانیان و او صورتی‌رنگ با روسری صورتی و سفید بوده است. او می‌خواسته شرح آن‌چه در ۱۲ بازجویی انجام شده است را بنویسد اما قلم و کاغذ نداشته و به ادعای خودش مجبور شده با مسواک در کف سلول بنویسد. 

هما هودفر در بخش پایانی این مصاحبه مدعی شده است که از او خواسته بودند در زمان خروج از ایران چهره‌اش خوب به نظر برسد. «امیدوار بودم به ایران بازگردم و فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی خود را ادامه دهم اما بسیار دل‌شکسته‌ام من هرگز به ایران باز نخواهم گشت».