برخی خانمها به دلیل حساسیت زیاد در تمیز کردن در و دیوار، انواع شوینده ها را با هم مخلوط می کنند. این کار باعث متصاعد شدن گاز کلر میشود که استنشاق این گاز، التهاب مخاط تنفسی را در پی دارد.
ناطقان:برخی خانمها به دلیل حساسیت زیاد در تمیز کردن در و دیوار، انواع شوینده ها را با هم مخلوط می کنند. این کار باعث متصاعد شدن گاز کلر میشود که استنشاق این گاز، التهاب مخاط تنفسی را در پی دارد.
استنشاق گاز کلر گاهی باعث بروز علایم خفیفی مانند آبریزش بینی، آبریزش چشم و سوزش مخاط تنفسی میشود و گاهی هم شرایط اورژانسی برای فرد پیش میآورد و درمان جدی لازم است. پس به هیچوجه این مواد را با هم مخلوط نکنید.
عوارض تنفسی استفاده از شوینده ها و پاک کننده ها
دکتر لادن صفاییان، متخصص بیماری های ریه و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره جبران ناپذیر بودن عوارض تنفسی بر اثر استفاده از شوینده و پاک کننده ها، گفت: آلاینده استنشاقی به گازهایی گفته می شود که از مواد شیمیایی، رنگ های ساختمانی، دود حاصل از پخت و پز و مواد داخل حشره کش ها، متصاعد می شود.
این فوق تخصص ریه با اعلام این مطلب که با افراد زیادی که بر اثر استفاده از مواد شوینده به عوارضی دچار میشوند مواجه می شویم، گفت: برخی افراد با یک بار مواجهه نامناسب با ترکیب مواد شوینده، دچار عوارض ریوی برگشت ناپذیر شده اند. مواد سفید کننده و جرم گیر برای ریه انسان مضر هستند.
وی افزود: برخی اذعان می کنند که مواد شوینده دارای خوشبوکننده، هیچ ضرری برای ریه انسان ندارد ولی وجود خوشبو کننده در این موارد هیچ ارتباطی با کاهش عوارض ریوی آنها ندارد.این مواد همواره با خطر جدی برای انسان همراه هستند.
صفاییان به افرادی که از این مواد شوینده و شیمیایی در سطوح استفاده می کنند، توصیه کرد تهویه لازم در مکان مورد نظر وجود داشته و درب سرویس بهداشتی و حمام در زمان مصرف شوینده ها حتی المقدور باز باشد و مقدار زمانی که افراد از شوینده استفاده می کنند در محل مورد نظر، کوتاه باشد.
این فوق تخصص ریه همچنین افراد را از ترکیب کردن مواد سفید کننده با جوهرنمک و یا سفید کننده با جرم گیر، برحذر داشت و تصریح کرد: که ترکیب اینگونه مواد شیمیایی می تواند گاز کلر متصاعد کرده و عوارض ریوی مشابه مسمومیت شیمیایی در جنگ را ایجاد کند.
وی عوارض استنشاق مواد شیمیایی حاصل از شوینده ها را التهاب راههای هوایی ریه، تنگی نفس، حملات اضطرابی، افت اکسیژن در حین خواب، کم شدن توان فعالیت، سرفه مکرر، بیماری های گوارشی و رفلکس اسید معده به مری به شکل مزمن، نامید.