شرط قبول شدن دعا نزد خداچیست؟

ناطقان: امام علی (ع) در بخشی از نامه 31 کتاب شریف نهج‌البلاغه به فرزند خود امام حسن (ع) در مورد نشانه های رحمت الهی و دعا کردن به درگاهش چنین می فرماید:
 
ای فرزندم بدان كه خداوندى كه خزاين آسمانها و زمين به دست اوست، تو را رخصت دعا داده و خود اجابت آن را بر عهده گرفته است و از تو خواسته كه از او بخواهى تا عطايت كند و از او آمرزش طلبى تا بيامرزدت و ميان تو و خود، هيچكس را حجاب قرار نداده و تو را به كسى وانگذاشت كه در نزد او شفاعتت كند و اگر مرتكب گناهى شدى، از توبه‌ات باز نداشت و در كيفرت شتاب نكرد و چون بازگشتى سرزنشت ننمود و در آن زمان كه در خور رسوايى بودى، رسوايت نساخت و در قبول توبه بر تو سخت نگرفت و به سبب گناهى كه از تو سرزده به تنگنايت نيفكند و از رحمت خود نوميدت نساخت. بلكه روى گردانيدن تو را از گناه، حسنه شمرد و گناه تو را يك بار كيفر دهد و كار نيكت را ده بار جزا دهد و باب توبه را به رويت بگشود.
 
امام المتقين در این باره ادامه می‌دهد: چون ندايش دهى، آوازت را مى‌‌شنود و اگر در خلوت سخن گويى، آن را مى‌داند. پس حاجت به نزد او ببر و راز دل در نزد او بگشاى و غم خود به نزد او شكوه نماى و از او چاره غم‌هايت را بخواه و در كارهايت از او يارى بجوى.

امام علی (ع) همچنین در مورد شرایط استجابت دعا می‌فرماید: از خزاين رحمت خداوند چيزى بطلب كه جز او را توان عطاى آن نباشد، چون افزونى در عمر و سلامت در جسم و گشايش در روزى.  
 
خداوند كليدهاى خزاين خود را در دستان تو نهاده است، زيرا تو را رخصت داده كه از او بخواهى و هر زمان كه بخواهى درهاى نعمتش را به دعا بگشايى و ريزش باران رحمتش را طلب كنى. اگر تو را دير اجابت فرمود، نوميد مشو؛ زيرا عطاى او بسته به قدر نيت باشد. چه بسا در اجابت تأخير روا دارد تا پاداش سؤال كننده بزرگتر و عطاى آرزومند، افزونتر گردد.
 
 همچنین امام علي (ع) در ادامه می فرماید: چه بسا چيزى را خواسته اى و تو را نداده اند، ولى بهتر از آن را در اين جهان يا در آن جهان به تو دهند. يا صلاح تو در آن بوده كه آن را از تو دريغ دارند. چه بسا چيزى از خداوند طلبى كه اگر ارزانيت دارد، تباهى دين تو را سبب شود. پس همواره از خداوند چيزى بخواه كه نيكى آن برايت برجاى ماند و رنج و مشقت آن از تو دور باشد. نه مال براى تو باقى ماند و نه تو براى مال باقى مانى.