توصیف سرلشکرصفوی ازراهپیمایی‌اربعین

«به فضل و توفیق الهی،  تشرف به عتبات عالیات و حضور در راهپیمایی اربعین حسینی از نجف به کربلا به اتفاق همسرم از تاریخ ۲۸ مهرماه  مطابق دهم صفر تا سوم آبان‌ماه (۱۵صفر) حاصل شد.

این یک سفر معنوی و روحانی برای تجدید عهد و پیمان با اهل بیت عصمت و طهارت و تقویت روحیه ایمانی و آمادگی فداکاری در راه دین و ولایت و ارزش‌های انقلاب اسلامی بود.

حضور چندین میلیونی شیعیان جهان در مراسم اربعین و در کنار آنها حضور سنی‌ها و راهپیمایی عظیم شبانه‌روزی جمعیت همچون سیل خروشان از مشتاقان اهل بیت عصمت و طهارت، خود یک کنگره عظیم جهانی است.

حقیقتاً حب اهل بیت عصمت و طهارت و تجلیل از بزرگترین حماسه فداکاری در طول تاریخ بشری یعنی حماسه حضرت حسین‌ابن‌علی علیه السلام و اهل بیت و اصحاب امام، رویداد عاشورا در سرزمین کربلا و حوادث پس از آن، باعث جمع شدن میلیون‌ها عاشق، بلکه مجنون اهل بیت می‌شود؛ حقیقتاً این بزرگترین و بی‌نظیرترین راه‌پیمایی‌ معنوی جهانی است که در دنیا بی‌سابقه است.

 از برکات این راهپیمایی زمینه سازی برای شناخت و درک پیام ظهور حضرت حجت است؛ یاد نقل قولی از  حضرت ایت الله ناصری دولت آبادی از علمای ربانی استان اصفهان افتادم، فرمودند که یکی از شعارهای حضرت مهدی (عج) در زمان ظهور در کنار خانه کعبه آن‌است که می فرمایند انا ابن الحسین (من فرزند حسین‌ام)؛ بنابراین تا قبل از ظهور، مردم جهان در این راهیمایی‌های عظیم اربعین ،حسین را باید بشناسند تا در زمان ظهور، حضرت و پیام ایشان را درک و دریافت کنند.

در طول راهپیمایی می‌دیدم افرادی‌که جانباز بودند و یک پا نداشتند، لیکن با آن‌چنان شور و حالی با عصا  چندین کیلومتر را می‌پیمایند. حضور مردان و زنانی جوان، مسن و بچه‌های کوچک به همراه مادران‌شان، قابل وصف کردن نیست.

از نجف تا کربلا  حدود ۸۴ کیلومتر راه بود؛ در طول این مسیر صدها موکب توسط اهالی شیعه عراق و ایران برای استقرار و استراحت و برای غذا دادن و پذیرایی از هر نوع  بصورت مجانی از زائران امام حسین (ع) وجود داشت.

حتی دختر خردسال حدود ۶ ساله‌ای را دیدم که یک جعبه  دستمال کاغذی به‌دست گرفته بود و به زائران تعارف می‌کرد؛ یعنی هر کس با هر چیزی  که داشت پذیرایی می‌کرد و اصرار هم می‌کردند که حتماً از شیر داغ – چای و قهوه و انواع غذاهای آنها، زائران بهره‌مند شوند.

در موکبی که شب را استراحت کردم از اهالی کشورهای مختلف بودند؛ در طول این شش روز ندیدم  در مسیر تصادفی شده باشد و البته از بغداد به کاظمین و سامرا و از سامرا به نجف با وجود تراکم جمعیت چند میلیونی با توجه به نبودن جای مناسب برای نماز، ندیدم افراد با هم نزاعی کنند.

در بغداد ساعتی  را در سفارت جمهوری اسلامی ایران با سفیر محترم جناب آقای مسجدی راجع به وضعیت عراق و انتخاب هیئت وزیران توسط پارلمان عراق  صحبت حضوری داشتم؛ همان روز آقای دکتر عادل‌المهدی و ۱۴ وزیر پیشنهادی  از پارلمان عراق رای اعتماد گرفتند.

در نجف اشرف به دیدار حجت‌الاسلام و المسلمین قپانچی امام جمعه نجف اشرف رفتم و صحبت کوتاهی با همدیگر داشتیم و از محضر ایشان استفاده معنوی کردم.

در ادامه سفر از ستاد عتبات عالیات مستقر در حرم حضرت حسین ابن علی (ع) و بازسازی آن توسط مهندسین ایرانی بازدید داشتم. حقیقتاً یک کار اساسی مهندسی برای دویست سال و شاید هم بیشتر در حال انجام است، طراحی و اجرا و اکثر هزینه آن توسط مردم عزیز ایران انجام می‌شود، اعتقاد بنده آنست که خون شهدای دفاع مقدس و اشک چشم مردم ایران راه کربلا را باز کرده است و امیدواریم که خون شهدای مدافع حرم هم راه قدس را باز کند و جمله عارفانه حضرت امام (ره) که فرمودند راه قدس از کربلا می‌گذرد، به حول و قوه الهی تحقق پذیرد.»