دانشگاه‌ها هیچکدام از نیازها و مشکلات کشور را حل نمی‌کنند

ناطقان: سید حمایت میرزاده درباره مأموریت‌گرا بودن دانشگاه‌ها گفت: دانشگاه یا با هدف تربیت نیروی انسانی مورد نیاز دستگاه‌های اجرایی کشور ایجاد شده تا بتواند چرخ اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را بچرخاند و مشکل کمبود نیروی انسانی در دستگاه‌ها را حل کند یا با هدف توسعه علمی و حوزه‌های پژوهشی به ویژه در دانشگاه‌هایی که رشته‌های بنیادی تدریس می‌کنند.

نماینده مردم گرمی و مغان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اما در حال حاضر برای دانشگاه‌ها پذیرش صورت می‌گیرد، بدون آنکه آنها در جریان کم و کیف پذیرش این افراد باشند و بتوانند بر اساس نیاز و بافت منطقه جغرافیایی خود دانشجو تربیت کنند.

مادام که پذیرش دانشجو بر اساس چند سوال تستی باشد، نخبه علمی پذیرفته نخواهد شد

سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس توضیح داد: مثلا در ۴۰ سال گذشته، فلان دانشگاه در فلان شهرستان هر ساله در برخی رشته‌ها پذیرش داشته اما مگر آن شهرستان چقدر به این حجم از فارغ‌التحصیلان نیاز دارد؛ لذا مادام که دانشگاه در انتخاب دانشجو هیچ نقشی نداشته باشد و از آن سو دانشجویانی در رشته‌های تکراری پذیرش شوند، هیچ نقشی در رفع نیازهای کشور نخواهد داشت.

وی با بیان اینکه این میزان فارغ‌التحصیل بدون وجود بازار کار روی هم انباشته خواهد شد، ادامه داد: حتی برای امور پژوهشی و علمی هم چنین دانشگاهی مثمرالثمر نخواهد بود زیرا مادام که پذیرش دانشجو بر اساس چند سوال تستی در زمان چند ساعته باشد، نخبه علمی و پژوهشگر پذیرفته نخواهد شد.

میرزاده گفت: اگر به دنبال اهداف و برنامه‌های بنیادی و تحقیقاتی هستیم، دانشگاه باید بتواند دانشجو را بر اساس رزومه، سوابق تحصیلی، سابقه پژوهشی، استعداد، علاقه و انگیزه شناسایی و پذیرش کند.

بدون توجه به آمایش سرزمین به دانشگاه‌ها مجوز داده شده است

وی با انتقاد از اینکه به دانشگاه‌ها بدون توجه به آمایش سرزمین مجوز داده شده، تاکید کرد: دانشگاه مأموریت‌گرا، دانشگاهی است که برای رفع یک مشکل و مساله از کشور راه‌اندازی شده؛ یا با هدف رشد و توسعه در مسائل علمی و کارهای پژوهشی.

میرزاده افزود: اگر قرار است دستگاه‌های اجرایی استان‌ها از فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها استفاده کنند، باید نیاز آنها به دانشگاه‌ها اعلام شود تا هر سال بر اساس همین امر پذیرش صورت گیرد.

سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس توضیح داد: دانشگاه‌های کشور مأموریت‌گرا نیست زیرا نه تنها هیچ مشکلی از کشور و نیازهای آن را حل نمی‌کند و توجهی به نیازهای کشور و دستگاه‌های اجرایی ندارد بلکه به پتاسیل لازم در حوزه جغرافیایی خود برای ارتقای علمی و پژوهشی نیز بی‌توجه است.