"خودکرونا انگاری"را بیشتر بشناسیم

ناطقان: مجید صادقی روانپزشک و رئیس انجمن علمی روانپزشکان ایران اظهار کرد: در دوران کرونا ترس از بیماری به ویژه به دلیل بروز جهش‌هایی که مدام در حال ایجاد است و اتفاقات وخیم‌تر و شدیدتری را برای افراد رقم میزند و درصد سرایت بالاتر می‌رود؛ نگرانی از بروز بیماری هم بیشتر می‌شود.

صادقی افزود: ترسِ هر بیماری که در دنیا فراگیر می‌شود زودتر و بیشتر از خودِ بیماری، افراد را درگیر می‌کند. به طور مثال زمانی بیماری ایدز شایع بود، حتی افرادی که به هیچ وجه ریسک ابتلا نداشتند نیز دچار نگرانی ابتلا به ایدز بودند. در حال حاضر نیز با وجود دو سال که از شیوع کرونا می‌گذرد، بخش عمده‌ای از این نگرانی بدون مورد و دلیل نیست و مراقبت‌ها و نظارت‌ها و رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری باید همچنان صورت بگیرد.

او ادامه داد: اگر از یک جایی به بعد فرد بیش از حد نیاز، اقدام به شست و شو و ضدعفونی داشته باشد یا به طور مداوم و روزانه تست PCR بدهد تا مطمئن شود که به کرونا مبتلا نشده است؛ می توانیم بگوییم این نگرانی و مراقبت به اضطراب و وسواس منجر شده است و فرد در مواردی دچار اختلال خواب و غذا خوردن و حتی افسردگی می‌شود و باید مورد درمان قرار بگیرند.

رئیس انجمن علمی روانپزشکان ایران بیان کرد: افرادی که یک زمینه اضطرابی از قبل داشته اند؛ معمولا همیشه نگرانو هستند و افرادی که سابقه هر نوع وسواسی اعم از شستشو، آلودگی، چک کردن و وسواس نسبت به بیماری‌های دیگر از قبل داشته اند؛ بیشتر از سایرین در معرض اضطراب خودکرونا انگاری هستند.

این روانپزشک افزود: اگر این نگرانی زندگی فرد را مختل کند و منجر به مراجعات مکرر به مراجع پزشکی شود  یا شستشو و ضدعفونی کردن زمان زیادی را از فرد بگیرد و این نگرانی او فروکش نکند؛ فرد  دچار وسواس و اضطراب خود بیمارانگاری شده اند و باید برای درمان اقدام کند.