معرفی فیاضی برای آموزش و پروش

مسعود فیاضی در فضای سیاسی-اجتماعی کشور بیش از حسین باغگلی وزیر پیشنهادی پیشین دولت سیزدهم شناخته شده است.

مسعود فیاضی کارشناسی خود را در رشته مهندسی عمران دانشگاه فنی تهران گذراند، و بعد از آن و با گذشت ۲۵سال، به مقام استادیاری در رشته فقه و اصول تحلیلی و اجتهادی رسید.

از مهندسی تا فقه را می‌شود شروع یک تحول درونی در او نامید، اما فیاضی در همان سال‌های فراگیری فقه و اصول با ورود به سطوح گوناگون مجموعه سازمان پژوهش و برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش، خود را در قامت یک پژوهشگر نشان داد و در همان زمان پیشوند‌های زیادی در جلوی نام او با پیوست وزارت آموزش و پرورش آمد.

از جمله مهم‌ترین آن ها؛ مدیر کل انتشارات و فناوری آموزشی وزارت آموزش و پرورش، مدیر مسئول مجلات رشد وزارت آموزش و پرورش، مسئول کلان بنیاد آی سی دی ال، رئیس هیات مدیره انتشارات مدرسه، بودند که البته حضور فیاضی در هر کدام از این مسئولیت‌ها با سر و صدا همراه بود.
سوابق مسعود فیاضی

هنگامی که در سال ۱۳۹۵ مدیر مسئول مجله رشد آموزش و پرورش بود، سید امیر موسوی سردبیر مجله رشد استعفا می‌دهد، استعفایی که به یک نامه ختم نشد و به رشته توییت‌هایی که شخص فیاضی و سیاست‌های او را در مجله رشد نشانه گرفته بود، منتهی شد.

یک بار دیگر در سال ۱۳۹۸ نام فیاضی به عنوان یک حاشیه‌ی بزرگتر از متن دیده شد وقتی که علی زاکانی رئیس وقت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با برکناری سینا کلهر او را به عنوان معاون فرهنگی اجتماعی مرکز پژوهش‌های مجلس منصوب کرد، برخی به نسبت فامیلی زاکانی با فیاضی و تاثیر داشتن در این انتصاب، اشاره کردند، اما عموم انتقاد‌ها به عدم تخصص مسعود فیاضی برای این مسئولیت بود و از یک عقب‌گرد در مرکز پژوهش‌ها خبر می‌دادند. فیاضی در این موضوع نیز به سکوت خود ادامه داد.