نایب رئیس سابق شورای شهر تهران در واکنش به اظهارات چمران که پدیده اتوبوسخوابی را مسئلهای حاشیهای اعلام کرد، گفت: این حاشیهها امروز تبدیل به متن اصلی شده است و اتوبوس خوابی علامت یک درد بزرگ است که نمیتوان نسبت به آن بی تفاوت بود. ما نباید نقش شهروندان را فقط رای دادن به خودمان بدانیم و این رفتار کاسبکارانه با مردم عاقبت خوبی ندارد.
ناطقان - روز گذشته مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران در واکنش به سوال خبرنگاران پیرامون مسئله اتوبوس خوابی شهروندان در شبهای سرد پایتخت گفت؛ این مبحث حاشیهای است و اگر کسی در اتوبوس خوابش برد، نمی توان کاری کرد.
اظهارات عجیب و غیرمسئولانه چمران با واکنش تند کاربران در فضای مجازی مواجه شد و در اینباره خبرنگار "ناطقان" به سراغ یکی از فعالان سیاسی اصولگرا که سابقه نایب رئیسی در شورای شهر تهران را هم دارد رفت و حسن بیادی در خصوص اتوبوسخوابی بعنوان مصداقی از گسترش ناعدالتی و توزیع فقر در جامعه گفت: ریشه اصلی معضلات اجتماعی یا در بی توجهی و یا بی تدبیری مسئولین است یا در ساختار کلان و سیستم معیوب مدیریتی کشور که بصورت جزیرهای اداره میشوند. در واقع حداقل ۱۵ و حداکثر ۲۵سازمان هستند که مسئول ایجاد و یا مسئول رفع این معضلات هستند که بعضی از نهادها و سازمانهای و ارگانهای فرهنگی و اجتماعی بودجه بگیر کلان و طلبکار از مردم، رفع این معضلات بغرنج را از مدیریت شهری انتظار دارند که نشدنی است و اتفاقاً شک نکنید در جامعه کنونی ما در بسیاری از استانها و شهرها "حاشیهها تبدیل به متن” و "متن اصلی به حاشیه رانده” شده است که پدیدههایی مثل قبرستان خوابی، کارتون خوابی و جدیدا اتوبوس خوابی، اجاره پشتبام، زندگی در چادر و گسترش حلبیآبادهای جدید و سیل مهاجرت گسترده روستائیان به سمت شهرهای بزرگ را بعنوان علامتهای یک درد بزرگ نمیشود نادیده گرفت که اصلیترین راهکار رفع این مشکلات و معضلات فرهنگی و اجتماعی "استقرار مدیریت یکپارچه اصولی” و همچنین "گسترش سازمانهای مردم نهاد” و نیز "قدرت گرفتن و فعال شدن احزاب سیاسی” بر اساس قانون اساسی میباشد.
باتوجه به ماهیت انقلاب اسلامی که به تعبیر امام(ره) قیام مستضعفین بود، غفلت برخی مسئولان نسبت به وضعیت معیشتی بانیان انقلاب اسلامی را چگونه ارزیابی می کنید: بی تفاوتی، بی تدبیری و بیخیالی در رفع این نوع معضلات و آسیبهای اجتماعی از گناهان نابخشودنی است. مگر اهدافی که بابت آن انقلاب کردیم غیر از این بود که میگفتیم شاه باعث فقر و بدبختی و سرافکندگی ملت شده است؟ مگر حضرت امام در زمان جوانی خود به شاه نفرموده بودند که شما فقط مدیریت سازمان اوقاف را به ما حوزویان بدهید تا به شما ثابت کنیم که چگونه باید مدیریت کرد؟ لذا کسی نیست که بگوید با این همه هزینهای که مردم در ۴۰سال اخیر برای اسلام و انقلاب دادهاند، حالا برای گسترش روز افزون مددجویان کمیته امداد، بهزیستی و دهها هزار خیریه آیا مردم باید عذرخواه باشند یا مسئولین؟ چه کسی باید از این اوضاع خجالت بکشد؟ ولی یادمان نرود علیرغم همه مشکلاتی که مردم تحمل میکنند مهمترین دلیل دلبستگی آنها به این انقلاب اخلاص، صداقت و درایتی است که در شخص مقام معظم رهبری و یارانی با وفا همچون شهید قاسم سلیمانی دیدند و جامعه امیدوار است هماهنگونه که قدرت و اقتدار نظامی ایران مایه دلگرمی همه مستضعفین منطقه شده است، در حوزه اقتصادی هم مسئولان دولت بتوانند از مشکلاتشان گره گشایی کنند.
با توجه به اینکه گفته شده "ما برای فردی که در اتوبوس خوابش برده نمیتوانیم کاری کنیم!" آیا خطر گسترش پوست کلفتی و بی تفاوتی به محرومان را در مسئولان حس نمی کنید: متاسفانه در نگاه بسیاری از مسئولین جدید و قدیم نقش مردم حذف شده است و حقوق شهروندی ولینعمتان انقلاب نوعا نادیده گرفته میشود. اینها نقش مردم را صرفا زمان رای دادن به آنان در انتخابات و یا مرگ بر فلانی و درود بر فلانی میدانند و بس، مردمی که حق هیچگونه اعتراض به عملکرد ناصواب مسئولین خود ندارند و نوعاً نقش مردم در نزد آنان بصورت صوری و لحظهای میباشد و جدیدا نمیدانم چه اتفاقی افتاده که نوعا برخوردشان با مردم طلبکارانه و کاسبکارانه شده که بدون شک این رویه عاقبت خوبی برای آنها ندارد.