چگونه آدم با اراده‌ای باشیم؟

ناطقان: ابوالفضل طحان، روانشناس در برنامه «صبح پارسی»شبکه جام جم،گفت: مشکلی که در بحث روانشناسی وجود دارد این است که ما همیشه تیترگرا هستیم و فکر می‌کنیم جمله تاثیر گذار بزرگی را بشنویم و بعد تحت تاثیر آن جمله ما اراده بزرگی به سراغمان بیاید و بعد کارهایمان را آغاز کنیم. اراده در جمله دو معنی دارد که یکی از آنها به معنی درخواست است و گاهی به معنی پشتکار است که موضوع بحث امروز است.

وی تصریح کرد: اولین بار در بچگی با احساس تفاوت بین خودمان و همکلاسی مان یاد می‌گیریم که کسی پدر و مادرش از پدر و مادر ما پولدارتر و باسوادتر هستند و معلم او را بیشتر تحویل می‌گیرد و یا کسی از ما قد بلندتر و زیباتر است و این احساس تفاوت‌ها باعث می‌شود که پا بر روی مقوله‌ای به نام اراده بگذاریم.

این روان شناس بیان داشت: برای مثال در بحث روانشناسی ورزش می‌گوییم اگر روی یک کشتی گیر سرمایه گذاری می‌کنیم که به تیم ملی برسد و قهرمان جهانی شود نباید حریف‌هایی را در تمرین برای او تدوین کنیم که همیشه ببازد و یا همیشه ببرد تا قالب واقعی به عنوان برد یا باخت در ذهنش شکل بگیرد و به این نوسان نیاز داریم.

طحان افزود: آدم‌ها برای فهمیدن دلیل تنبلیشان هم تنبلی می‌کنند. حتی متنفر هستیم که برویم و جست و جو کنیم و ببینیم چرا تنبل هستیم. ما به 22 دلیل تنبل هستیم و اراده ما ضعیف است. در روانشناسی ممکن است حتی یک فرد 18 ماه تحت نظر یک روان درمانگر باشد تا بتواند از این مرحله عبور کند. اگر مغز را یک هواپیما در نظر بگیریم ذهن خلبان آن است.

وی ادامه داد: در روانشناسی مسئله‌ای که پیش می‌آید می‌گوییم یک شخص دیگر بهتر از خود انسان برای زندگی‌اش تصمیم می‌گیرد چون نگاه متفاوتی دارد. زمانی که می‌خواهیم از یک مرحله عبور کنیم باید یک نفر ما را مدیریت کند؛ چون عاقلانه تر از ما تصمیم می‌گیرد. نیازمند این هستیم که به صورت مداوم تحت آموزش کسی باشیم که بعد از آن تازه می‌توانیم برخی تصمیمات را به تنهایی بگیریم.

این روان شناس بیان کرد: حتما نباید شخصی که به او مراجعه می‌کنیم روانشناس باشد بلکه فرد فاکتورهای خاص خود را دارد که بخواهد و بتواند به ما کمک کند.

طحان اظهار داشت: اگر اولین باری که می‌خواهیم کاری را انجام دهیم از کارهای کوچک آغاز کنیم و می‌تواند موثر باشد. ذهن ما به راحتی گول می‌خورد و وقتی کارهای کوچک را می‌توانیم انجام دهیم ذهن ما متوجه می‌شود که کارهای نشدنی بزرگ را هم می‌توانیم به راحتی انجام دهیم و باید این کارها را چیدمان و مدیریت کنیم.

وی تصریح کرد: روانشناس گریزی و دفتر مشاوره گریزی بین مردم به ویژه مردان ایرانی به قدری بزرگ است که همه محکم در سینه خود می‌زنند و می‌گویند من خودم روانشناس هستم. شاید یک شخص بتواند مشاور فرزندش در زندگی باشد اما مغزش برای مسائل خودش ممکن است خوب کاربرد نداشته باشد.

این روانشناس افزود:همیشه داریم با گمانه زنی‌هایمان کشتی می‌گیریم و آخر شب انرژی برای ادامه حیات در روز بعد نداریم. بهترین راه حل این است که گمانه زنی‌هایمان را یادداشت کنیم. در مرحله اول بنویسیم به فلان دلیل کارهایم را انجام ندادم.

طحان ابراز داشت: اگر یاد بگیریم از کارها و درخواست‌های ناچیز آغاز کنیم می‌تواند در رفع کردن تنبلی‌هایمان کمک کننده باشد. قلم به دست گرفتن باعث می‌شود آن گمانه زنی‌ها متوقف شود و آن چیزی که به آن می‌گویند اراده آرام آرام رشد می‌کند.