متن تسلیت شهادت حضرت زهرا «س»

حضرت محمد «ص» مي فرمايند : فاطمه پاره تن من است . هر كه وی را بيازارد ؛ مرا آزرده خاطركرده

و هر كه وی را شاد كند ؛ مرا نيز خوشحال نموده است .

 


 

در بين ان ديوار ودر ای فدايي حيدر
دادي تو شش ماهه پسر بهر ياري حيدر

 

يا علي قبر پرستويت کجاست؟
ان گل صد برگ خوش بويت کجاست؟

 

من با که گويم اين که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تيره غربت نهان شده
بانوي بي نشان که به هرسو نشان ز اوست
رفت از برم به قامت هم چون کمان شده


 

ما گوشه نشينان غم فاطمه ايم
محتاج عطا و كرم فاطمه ايم

 

حضرت حيدر به نام فاطمه حساس بود
خلقت از روز ازل مديون عطر ياس بود
ای که ره بستي ميان کوچه ها بر فاطمه
گردنت را مي شکست آنجا اگر عباس بود

 

 

خزان زود هنگام و كبود شدن ياس بوستان پيامبر ؛ تسليت باد .


 

فاطمه اكتفا به نامش نكنيد
نشناخته توصيف مقامش نكنيد
هر كس که در او محبت زهرا نيست
علامه اگر هست سلامش نكنيد

 


 

بر حاشيه‌ی برگ شقايق بنويسيد
گل ؛ تاب فشار در و ديوار ندارد

 

پيمبري كه عمري غم خوار امتش بود
روي كبود زهرا «س» اجر نبوتش بود ؟!

 


دل از غم فاطمه توان دارد ؛ نه
و ز تربتِ او كسي نشان دارد ؛ نه
ان تربتِ گمگشته به بَر ؛ زوّاري
جز مهدي صاحب الزمان دارد ؛ نه

 


 


ای روح دو صد مسیح محتاج دَمَت

زهرایی و خورشید غبار قدمت

کی گفته که تو حرم نداری بانو؟

ای وسعت دلهای شکسته ؛ حَرَمت . . .

شهادت حضرت فاطمه زهرا «س» تسلیت باد

 


 

در مَجد وشرف یکّه و تنها هستی

در فخر تو بس ؛ اُمّ ابیها هستی

مریم که مقدس شده یک عیسی داشت

تو مادر یازده مسیحا هستی . . .

 
 

غرقاب غمم دگر مرا ساحل نیست

جز اشک فراق دیگرم حاصل نیست

ای مرگ بیا!که زندگی کردن من

بی فاطمه جز خوردن خون دل نیست . . .

 



نیازی از سر احساس خواهم

برات کربلا از یاس خواهم

به حق پهلوی بشکسته ی او

طواف مرقد عباس خواهم . . .

 


 

ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم

مامور برای خدمت زهرائیم

روزی که تمام خلق حیران هستند

ما منتظر شفاعت زهرائیم . . .

یا زهرا«س»



 

یتیمان جز دو چشم تر ندارند

به غیر از خاک غم بر سر ندارند

چو مادر مرده ها باید فغان کرد

که طفلان علی مادر ندارند . . .

 


تو هم با کوفه هم دستی مدینه

نمک خوردی ولی پستی مدینه

کسی بر بازوی زهرا نمی‌زد

اگر دستم نمی بستی مدینه . . .



 

زهرا اگر در اول خلقت ظهور داشت

دیگر خدا نیاز به پیغمبری نداشت

فرموده اند در برکات وجود او

زهرا اگر نبود علی همسری نداشت

محشر بدون مهریه ی همسر علی

قسم میخوریم شفاعتگری نداشت



 

آهسته میشوید یگانه همسرش را

با آب زمزم آیه هاي‌ کوثرش را

آهسته می‌شوید غریب شهر یثرب

پشت و پناه و تکیه گاه و یاورش را

 


 

مسیحا گر دمش اعجاز سازد

زبان بر ذکر زهرا باز سازد

گره از مشکلات خلق ؛ زهرا

به یک گوشه نگاهی باز سازد . . .

 


 

ای لیلة القدر علی آخر چرا گشتی سحر

ای آسان جان علی آخر چرا کردی سفر

هجران تو آتش زده بر قلب زار مرتضی

یا تو بکن ترک سفر یا با خودت من را ببر . . .



 

ای بی نشانه ای که خدا را نشانه ای

هر سو نشان توست ولی بی نشانه ای

زهرای پاک، ای غم زیبای دلنشین

تو خواندنی ترین غزل عاشقانه ای . . .

 

 

ای نور خدا سرشته با آب و گِلَت

ای مهر علی راز هویدای دلت

این ذکر هزارساله ی مهدی توست

ای یاس نبی « بِاَیِّ ذنب قتلت؟ . . .


 

ز کف دادم چراغ لاله ام را
کنم پنهان ز دشمن ناله ام را
نه دست خود کفن کردم شبانه
تن زهرای هجده ساله ام را

 

 

مصیبتی است علی راکه پیش چشمانش
عدو امید دلش رابه تازیانه گرفت
چه گفت فاطمه کان گونه با تأثر و غم
علی مراسم تدفین او شبانه گرفت
ایام فاطمیه تسلیت باد

 



 

ز پشت پنجره ها دیدگان پر اَشکم
سراغ مدفن پنهان و بی نشانه گرفت
نشان شعله و دود و نوای زهرا را
توان هنوز ز دیوار و بام خانه گرفت

 

 

دل غریب من از گردش زمانه گرفت
به یاد غربت زهرا شبی بهانه گرفت
شبانه بغض گلوگیر من کنار بقیع
شکست و دیده ز دل اشکِ دانه دانه گرفت
شهادت حضرت فاطمه«س» تسلیت باد

 


 

از برم رفتی و اندیشه نکردی که مرا
بعد فقدان نبی، رکن دگر می شکند
جان به قربان تو و سینه سپر کردن تو
صبر کردی و نگفتی که سپر می شکند
شهادت حضرت فاطمه«س» تسلیت باد

 



 

فاطمه! ای که غم از داغ تو، سر می شکند
زیر بار غم تو، کوه کمر می شکند
مرغ حقّ بودی و رفتی سوی باغ ملکوت
جبرئیل است که از داغ تو، پر می شکند
شهادت حضرت فاطمه«س» تسلیت باد

 



 

نگاه سرد مردم بودو آتش

صدا بین صدا گم بودو آتش

به جای تسلیت با دسته ی گل

هجوم قوم هیضم بودو آتش . . .

شهادت حضرت فاطمه الزهرا«س» تسلیت



 

کمی از غسل زیر پیرهن ماند

کمی از خون خشک بر بدن ماند

کفن را در بغل بگرفت و بو کرد

همان طفلی که آخر بی کفن ماند . . .

 


 

عمریست رهین منت زهرائیم

معروف شده به عزت زهرائیم

مُردیم اگر به قبر ما بنویسید

ماپیر غلام حضرت زهرائیم . . .