ارتباط بین چرت زدن و آلزایمر

چرت زدن طولانی‌تر و مکرر با شناخت ضعیف تر بعد از یک سال و شناخت ضعیف تر با چرت‌های طولانی‌تر و مکرر بعد از یک سال مرتبط بود. دکتر آرون بوچمن، متخصص مغز و اعصاب در مرکز پزشکی دانشگاه راش و یکی از نویسندگان مقاله، گفت: این مطالعه شواهدی را به تغییر دیدگاه‌ها درباره بیماری آلزایمر به عنوان یک اختلال صرفاً شناختی ارائه می‌کند. او گفت: «اکنون می دانیم که آسیب شناسی مربوط به زوال شناختی می تواند باعث تغییرات دیگری در عملکرد شود. "این واقعا یک اختلال چند سیستمی است، همچنین شامل مشکل در خوابیدن، تغییر در حرکت، تغییر در ترکیب بدن، علائم افسردگی، تغییرات رفتاری و غیره.” محققان بیش از 1400 بیمار را تا 14 سال به عنوان بخشی از پروژه حافظه عجله و پیری و مطالعه نظم مذهبی دنبال کردند. شرکت‌کنندگان از یک حسگر مچ دست استفاده می‌کردند که فعالیت‌ها را به‌طور مداوم تا 10 روز ثبت می‌کرد و سالی یک‌بار برای معاینه و آزمایش‌های شناختی وارد می‌شدند. هر دوره طولانی مدت بدون فعالیت در طول روز از ساعت 9 صبح تا 7 بعد از ظهر. چرت محسوب می شد هنگامی که مطالعه شروع شد، بیش از 75 درصد از شرکت‌کنندگان هیچ نشانه‌ای از اختلال شناختی را نشان ندادند، 19.5 درصد اختلال شناختی خفیف داشتند و کمی بیش از 4 درصد مبتلا به زوال عقل بیماری آلزایمر بودند. چرت زدن روزانه حدود 11 دقیقه در سال در میان افرادی که در طول پیگیری دچار اختلال شناختی نشدند، افزایش یافت. چرت زدن پس از تشخیص اختلال شناختی خفیف دو برابر شد و پس از تشخیص زوال عقل بیماری آلزایمر تقریباً سه برابر شد. محققان همچنین شرکت‌کنندگانی را که در ابتدای مطالعه از شناخت طبیعی برخوردار بودند، اما به زوال عقل بیماری آلزایمر مبتلا شده بودند، با همتایان خود که تفکرشان در طول مطالعه ثابت بود، مقایسه کردند. آنها دریافتند که افراد مسنی که بیش از یک ساعت در روز چرت می زنند، 40 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر قرار دارند. بوچمن تاکید کرد که این مطالعه به این معنا نیست که چرت زدن باعث زوال عقل آلزایمر می شود یا برعکس.

این یک مطالعه مشاهده‌ای است، بنابراین نمی‌توانیم بگوییم که «الف باعث b می‌شود». اما می توانیم بگوییم که آنها به طور همزمان آشکار می شوند و ممکن است آسیب شناسی های یکسانی در هر دو نقش داشته باشد.

بیماری آلزایمر به دلیل تجمع دو پروتئین آمیلوئید بتا و تاو در مغز ایجاد می شود. در حالی که کاهش عملکرد شناختی شناخته‌شده‌ترین علامت بیماری آلزایمر است، این تجمع پروتئین می‌تواند در مکان‌های مختلف مغز، ساقه مغز و نخاع رخ دهد و علائم مختلفی را ایجاد کند.
کسب درآمد ۳۰۰ هزار تومان در کمتر از ۳ دقیقه! فقط با ثبت نظر در سایت

کسب درآمد ۳۰۰ هزار تومان در کمتر از ۳ دقیقه! فقط با ثبت نظر در سایت
دریافت جایزه
yektanet-logo-sign
تبلیغ

این مطالعه شواهدی را به تغییر دیدگاه‌ها درباره بیماری آلزایمر به‌عنوان یک اختلال صرفاً شناختی ارائه می‌کند. تصویر در مالکیت عمومی است

این مطالعه نشان می دهد که افزایش دفعات و مدت چرت زدن در طول روز ممکن است یکی از این علائم باشد.

بوچمن گفت: «زمانی که آسیب شناسی و مکان را شناسایی کردید، می توانید روی درمان های بالقوه کار کنید. پروتئین‌ها یا ژن‌هایی وجود دارند که ممکن است از تجمع تاو و بتا جلوگیری کنند، یا به طور بالقوه راه‌هایی برای کاهش یا کاهش تجمع آنها وجود دارد.

این مطالعه توسط مؤسسه ملی بهداشت و برنامه تحقیقاتی آلزایمر بنیاد BrightFocus پشتیبانی شد. بوچمن گفت که یکی از نقاط قوت اصلی این مطالعه، گروه‌های شرکت‌کننده آن از پروژه حافظه و پیری و مطالعه نظم مذهبی بود. هر دو مطالعه تلاش‌های چند دهه‌ای هستند که شرکت‌کنندگان را برای انجام آزمایش‌های سالانه، جمع‌آوری نمونه و اهدای عضو پس از مرگشان استخدام می‌کنند.

او گفت: «افراد در مطالعات ما افراد بسیار خاصی هستند. «بدون افرادی که این نوع مشارکت را انجام می‌دهند، ما نمی‌توانیم تحقیقاتی را که انجام می‌دهیم انجام دهیم. آنها بسیار هیجان زده هستند که می توانند شرکت کنند، آنها با مشارکت خود به کارکنان روحیه می دهند. ما بسیار خوش شانس هستیم که آنها را داریم.”