دعوای تسلیط ید چیست؟

ناطقان: تسلیط یک قاعده فقهی است و بر اساس آن هر کسی بر مالی که از راه قانونی و شرعی به دست آورده است تسلط مالکانه دارد و می تواند هر تصرفی در آن بکند.

بر اساس این قاعده هر گاه کسی بر مالی از مسیر شرعی و قانونی سلطه یافت کسی نمی‌تواند او را از انتفاع از آن مال بازدارد.

اصل تسلیط تاکید بر این موضوع دارد که همه مردم حق دارند بر اموال و نفس خود مسلط باشند.
تسلیط ید چیست؟

یکی از مشهورترین قواعد در دنیای حقوق، قاعده تسلیط است و موضوع آن اموال می باشد. حق مالکیت که از این قاعده حقوقی مهم ناشی می‌شود، به این معنی است که هر مالکی نسبت به انچه تحت مالکیتش قرار دارد ، حق هرگونه تصرف و انتفاع دارد و هیچ مالی را از تصرف مالک ان نمی توان بیرون کرد مگر به حکم قانون.

قاعده تسلیط، تثبیت کننده ارکان مالکیت است و نظر به اهمیت مسئله اموال و مالکیت، تمامی مکاتب حقوقی جدید این قاعده را پذیرفته‌اند.

در مواد ۳۰ و ۳۱ قانون مدنی ایران نیز به آن اشاره شده است
هدف قانون گذار از قاعده ید

قانون‌گذار در دعوای وضع ید از تصرف مالکانه بر مال (چه این مال عین باشد یا منفعت یا حق) حمایت می کند به واقع هدف حمایت از مالک واقعی است تا نظم اقتصادی جامعه حفظ شود.
دعوای تسلیط ید

دعوای تسلیط ید از جمله دعاوی مالی می باشد.

منظور از تسلیط، وضع ید بر مال و تحت اختیار داشتن آن مال است.

ممکن است شخصی مالی را تحت اختیار داشته باشد و قانونا اختیار تصرف بر آن مال را از سوی مالک داشته باشد، حال اگر شخصی که قرار است مال به او تحویل داده شود اختیار و تصرف یا مالکیت شخص مقابل را انکار کند؛ در این صورت شخصی که اختیار یا مالکیتش مورد تردید قرار گرفته است می تواند از طریق دادگاه تسلیط ید (وضع ید بر مال) خود را اثبات کند.

در تسلیط ید، تصرفی مورد حمایت می باشد که مشروع باشد یعنی از راه قانونی به شخص منقل شده باشد، پس به هیچ وجه تصرف غاصبانه نمی تواند مورد حمایت قرار گیرد.

هر شخصی مال و اموالی دارد که مالک آنها می باشد ، اما گاهی شاید پیش آمده باشد که در مالکیت یک ملک اختلاف پیش آید و دعوای اثبات مالکیت به میان آید.

مدارک و منضمات مورد نیاز جهت طرح دعوای تسلیط ید یا وضع ید بر مال غیرمنقول ملک :

1- تصویر مصدق قرارداد (اختیاری)

2- تصویر مصدق سند مالکیت (اختیاری)

3- به همراه داشتن كارت ملی جهت احراز هويت و كارت عابر بانك جهت پرداخت هزينه ی دادرسی الزامی است.

در صورت عدم وجود مدارك اختياری فوق مي توانيد يكی از دلایل ذيل را ارائه نماييد.

1- استماع شهادت شهود و مطلعين. 2- تحقیقات محلی. 3- معاینه محلی . 4- اتیان سوگند. 5- درخواست جلب نظر کارشناس. 6- درخواست استعلام. 7- شماره پرونده استنادی 8- ساير دلايل و منضمات