ناطقان: با پایان انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و شكل گيري آرايش سياسي اين دوره از پارلمان، بحث مدیريت مجلس دهم بعنوان يكي از ديالوگ هاي ثابت در فضاي سياسي و رسانه اي مبدل شده و طرفين اين رقابت كه بیشتر حول آقایان لاریجانی و عارف مي گردد، سعي در جلب آراي منتخبين و البته مديريت افكارعمومي به نفع خويش دارند.
در اين بين برگزاری گعده هاي شبانه، نشست های خصوصی و گردهمایی های عمومی به نوعي بعنوان ابزارهاي طرفين براي يارگيري هاي سياسي محسوب مي شود.
اما فارغ از جنجال هاي روزنامه اي و سياسي این سوال مطرح است که با توجه به شرایط داخلی و بین المللی کشور، چه نتيجه اي مي تواند به تقويت منافع ملي و انسجام عمومي كمك نمايد؟ آیا به تجربه لاریجانی می توان دل بست یا باید به عارف میدان داد و او را آزمود و دید آیا توان اداره مجلس شورای اسلامی را دارد یا خیر؟
* برای پاسخ به این سئوالات و چندین سوال دیگر باید گفت اگر نگاهی به ترکیب مجلس دهم بیاندازیم در خواهیم یافت هیچ گروهی اکثریت مطلق را در دست ندارد که بخواهد نامزد خود را انتخاب و به دیگران دیکته نماید ، بنابراین با در نظر گرفتن شرایط کشور سپردن سکان قوه مقننه به فردی که تجربه و مقبولیت لازم را بین همه گرو ه های سیاسی دارد و از طرفی نیز قدرت و پتانسیل لازم جهت تعامل با نهادهاي حاكميتي و سایر قوا را دارد منطقی تر به نظر می رسد و البته توجه به اين نكته حائز اهميت است كه در بين نخبگان و چهره هاي شناخته شده جريان اصلاحات نيز نسبت به توانايي محمدرضا عارف براي رياست مجلس دهم اجماعي وجود ندارد و چهره هايي همچون صادق زيباكلام و غلامحسين كرباسچي مستقيما از رياست لاريجاني حمايت كردند.
در اين بين با نظر به پيچيدگيهاي خاص اداره مجلس شورای اسلامی، نسبت به قوای دیگر که رییس دستور می دهد و بقیه موظف به اجرا هستند، بايد توجه داشت در این قوه رییس هم مانند بقیه یک رای و نظر دارد و 300نفر دیگر نظرات متنوع و مختلفی دارند که رياست قوه مي بايد در انسجام بخشي به اين آراي پراكنده توانمندي لازم را داشته باشد و لذا كارنامه مديريت هوشمندانه مجلس در ادوار نهم و دهم، اين نويد را ميدهد كه استمرار چنين نگاهي با داشتن تجربه اي 8سال رياست، مي تواند بعنوان عنصري تعيين كننده در راستاي تامين منافع ملي و حفظ آرامش كشور باشد.
پرويز زهره وند (فعال سياسي و رسانه اي)